Verspreid over drie ruimtes op Fundação de Serralves ("hal" hedendaags en kapel), brengt de tentoonstelling "enkele van de belangrijkste werken samen die de kunstenaar de afgelopen jaren heeft ontwikkeld, zoals "Frequencies", "evenals nieuwe werken die speciaal voor deze gelegenheid zijn gemaakt", zoals een nieuw schilderij dat is gemaakt voor zijn "Manifestation" serie, tentoongesteld in de kapel.

Oscar Murillo, co-winnaar van de Turner Prize 2019, vertelde journalisten dat "Frequencies" verwijst naar zijn biografie (Colombiaan geboren op de denkbeeldige evenaar, woont sinds zijn 10e in Londen), die het idee van vrijheid aanmoedigde.

"Het gaf me het idee dat ik daar vandaan kom, dat ik me vrij kan bewegen. Migreren en de last van het migreren van de ene kant naar de andere soort dat me positief traumatiseerde", aangezien de deugd van het bewegen van het ene deel van de wereld naar het andere, waarin deze samenwerking momentum en energie begon te krijgen", wad "het belangrijkste aspect" van zijn praktijk.

In de hal van het museum kun je de sinds 2013 ontwikkelde tentoonstelling "Frequencies" bezoeken, die bestaat uit de presentatie van beschilderde doeken die werden bevestigd aan de bureaus van leerlingen van 10 tot 16 jaar in scholen over de hele wereld, zodat ze vrij konden krassen, tekenen en schrijven tijdens de lessen, gedurende een periode van zes maanden.

In het geval van de tentoonstelling in Serralves, betrof het project scholen in de regio Noord, met de doeken gemaakt door studenten in Portugal, toegankelijk voor het publiek, omringd door andere waaraan Murillo in de loop der jaren heeft gewerkt, die de serie "Disrupted Frequencies" vormen, met blauw als trend, dat water voorstelt, een opvallend element in het werk van de kunstenaar.

"Frequencies" is "een soort bibliotheek, waar iedereen een divers en bijna oneindig aantal essays kan schrijven" afhankelijk van waar het vandaan komt en is ook "een open essay, waarin de kijker de mogelijkheid heeft om zijn eigen oordeel en lezing in te brengen".

In de "hal" worden ook verschillende uniformen gepresenteerd die elementen bevatten die digitaal zijn ontleend aan tekeningen die op de bureaus van de studenten zijn gemaakt. Murillo promoot hiermee "de samensmelting en het samengaan van vallend werk dat vele jaren overspant", waarbij hij afwijkt van het Colombiaanse ritueel van het verbranden van beeltenissen aan het einde van elk jaar voor "het verlangen om de geest van diversiteit, culturele voordelen, voorstellingen, door middel van ideeën over arbeid en de arbeidersklasse, op een universele manier samen te voegen".