Pascale heeft haar werk tentoongesteld in een grote selectie van galerijen in de Algarve, waaronder ArtCatto in Loulé, Tavira D'Artes, Lady in Red Gallery in Lagoa en ze heeft momenteel een aantal van haar werken tentoongesteld in Fresco Gallery in Almancil.
Pascale woont ongeveer negen jaar in de Algarve maar heeft al meer dan 50 jaar een sterke band met de Algarve aangezien haar ouders hier voor haar woonden. Ze vertelde me dat haar vader "hier in 1964 op een motorfiets is gekomen" en dat het gebied tussen Carvoeiro en Lagoa haar thuis is, want zelfs toen ze in Frankrijk woonde, had ze een appartement in Lagoa waar ze zo vaak als ze kon kwam.
Pascale vertelt dat ze "houdt van het platteland en de zee", dat ze "geniet van de rust om te schilderen" en dat ze de Algarve vergelijkt met het paradijs. Haar grootste inspiratiebron is echter de stad. Ze gaat vaak naar Nice, Parijs of Lissabon, waar ze urenlang wandelt en de omgeving in zich opneemt om nieuwe ideeën op te doen.
Voor altijd in ontwikkeling
Pascale vertelde me dat ze sinds 15 jaar officieel schilderes is, maar dat ze al schildert sinds haar kindertijd. Voordat ze schilderes werd, deed ze opdrachten waarbij ze huisplaten en huisnummers maakte voor klanten in Frankrijk. Ik vroeg Pascale ook naar haar invloeden en ze vertelde me snel dat haar favoriete schilder Klimt was en dat ze in het begin op Klimt's manier schilderde en dan na verloop van tijd haar eigen stijl ontwikkelde met haar avatar George. Ze blijft zich ontwikkelen als kunstenaar en bevestigt dat ze voortdurend bijleert en nieuwe technieken uitprobeert om haar werk interessant te houden.
Artistieke stijl
Pascale begint haar doek altijd te schilderen met een donkere kleur omdat ze niet op een wit doek kan schilderen, of het nu zwart, bruin of rood is, vanuit de donkere basis bouwt ze kleuren op "lux in tenebris lucet" (het licht schijnt in de duisternis). Zij werkt meestal met acrylverf en af en toe met pastel, omdat zij geen geduld heeft voor olieverf. Ze vertelde me dat haar voorkeurskleuren turkooisblauw en rood zijn, die je terugvindt in een groot aantal van haar schilderijen.
Pascale is een gepassioneerd kunstenares die spontaan schildert en sterk beïnvloed wordt door haar stemming. Soms staat ze om 2 uur 's morgens op om te schilderen of schildert ze 24 uur lang, andere keren houdt haar stemming haar wekenlang tegen om te schilderen. Zij legde uit dat zij "zeer geïnvesteerd moet zijn" om te schilderen en dat haar werk haar stemming weerspiegelt.
Wat haar werkethiek betreft, werkt ze graag alleen in haar atelier met alleen de radio als extra inspiratiebron: "Ik heb het nodig om mensen te horen praten en ik luister graag naar audioboeken waarin ik soms verhalen associeer met mijn schilderijen en leven creëer op het doek." Ze vertelde me dat haar werk open is voor ieders interpretatie en dat je het verhaal kunt kiezen, iets wat mij resoneerde als wat het mooiste is aan hedendaagse kunst.
Wie is George?
Deze mysterieuze figuur trok echt mijn aandacht toen ik voor het eerst het werk van de kunstenares zag, en ik hoopte dat Pascale wat licht op hem zou werpen, maar ze bevestigde dat hij voor interpretatie vatbaar is, maar deelde wel vriendelijk mee hoe hij was ontstaan: "Op een dag had ik een waanvoorstelling en ik zag een man met een hoed en een grote jas op een fiets tegen de regen in en ik schilderde hem en ik dacht: ik vind die man leuk; ik zou graag anderen schilderen. Ik herinner me dat ik dacht, ik moet hem een naam geven, en ik herinner me dat mijn vader, als hij zich de naam van iemand niet kon herinneren, de naam George zou geven. George is anoniem, hij is ik, hij is jij, hij is iedereen, dus als ik hem een gezicht geef, verliest hij dat." George komt in heel wat werken van Pascale voor en ze legt uit dat hij haar avatar is en dat hij tegen anderen zegt wat ik denk. Hij is haar handtekening, iedereen die haar werk kent, kent George en hoewel ze andere dingen probeert te doen, komt ze altijd terug bij George. Ik vind het prachtig hoe ze zijn vorm en kleuren telkens verandert en hoewel hij constant is, evolueert hij ook eeuwig. Pascale vertelde me dat ze geen gevangene wil zijn en dat hij verandert om haar stemming en gedachten te weerspiegelen.
Toekomst
Net als George is Pascale's werk altijd in ontwikkeling, maar ook letterlijk, zoals ze me humoristisch vertelde dat haar doeken die thuis hangen niet veilig zijn omdat ze ze voortdurend verandert, soms zelfs de kleur aanpast aan haar stemming, wat ik fantastisch vind. Pascale werkt momenteel aan abstracte kunst en zou in de toekomst graag een beeldhouwwerk maken, in beton, ijzer of zelfs recyclagemateriaal. Ze hoopt in de toekomst tentoonstellingen te kunnen houden in Lissabon en Londen.
Voor meer informatie over Pascale Fey, zie https://www.cfey-art.com/. U kunt Pascale's fantastische werken kopen of rechtstreeks contact met haar opnemen voor opdrachten via haar website.
Following undertaking her university degree in English with American Literature in the UK, Cristina da Costa Brookes moved back to Portugal to pursue a career in Journalism, where she has worked at The Portugal News for 3 years. Cristina’s passion lies with Arts & Culture as well as sharing all important community-related news.