Het was een genoegen te spreken met Euan Pyper, inwoner van de Algarve en percussionist van de Poor Man's Band, die deze kerst een enorm verschil heeft gemaakt voor Oekraïense gezinnen door een epische reis te ondernemen om hulp te bieden en vluchtelingen te vervoeren.
Voor een beetje achtergrond vertelde Euan aan The Portugal News dat "Yvonne en ik in 2014 naar de Algarve kwamen als permanente bewoners nadat we ons zakenleven hadden afgesloten, maar daarvoor hadden we eigenlijk een huis als vakantiehuis dat in 1998 was gebouwd, dus we komen er sindsdien regelmatig."
Euan voegde eraan toe dat "Het was toen in 2016 dat ik, gelukkig, betrokken raakte bij Poor Man's Band, wat geweldig was, en sinds het verlies van Yvonne vorig jaar, zijn ze allemaal erg ondersteunend gebleken en hebben ze me door een behoorlijk moeilijke tijd geholpen, dus ik ben ze dankbaar."
Op de vraag waarom hij besloot zijn tijd aan OMWUA te wijden, antwoordde Euan: "Ik heb mijn vrouw Yvonne in april verloren en zij was in veel opzichten een bijzondere vrouw die anderen altijd op de eerste plaats zette. Aangezien Kerstmis voor de deur stond, wist ik dat het te emotioneel voor me zou worden en dus besloot ik dat ik er even tussenuit moest en iets nuttigs moest doen, en zo ontstond deze reis." Daarom heb ik de reis, met alles wat erbij komt kijken, opgedragen ter nagedachtenis aan Yvonne, die het zeker zou hebben goedgekeurd."
Debbie, de vrouw van Gary Steel, zanger van de Poor Man's Band, vertelde The Portugal News dat "de Poor Man's Band geldinzamelingsacties heeft gehouden, waarvan de laatste bedoeld waren om Oekraïense vluchtelingen te steunen". We keken uit naar zijn dagelijkse updates via WhatsApp, die zeer informatief waren. Het was goed om te weten dat hij weer een dag doorkwam en dit geweldige werk bleef doen voor deze mensen die deze hulp echt nodig hadden."
Euan voegde eraan toe: "Ik ben betrokken geweest bij veel liefdadigheidsevenementen, toen ik aanvoerder was van de Serra de Monchique Golf Club en als band wilden we wat geld inzamelen voor de Oekraïners toen de oorlog begon en dat is gelukt, dus we zetten dit voort met een optreden op 18 februari om 19.00 uur in The Holiday Inn, Armação de Pêra. De kaartjes kosten 40 euro, waarvan een deel wordt gedoneerd aan de Oekraïense vluchtelingen. Kaarten kunnen worden gekocht bij Angela Broad angelambroad@live.com of Debbie Steel debstel@hotmail.com.
De reis
Euan kwam in contact met de groep OMWUA, een gemeenschap van vrijwilligers die van en naar de Oekraïense grens rijden met hulpgoederen en terugkeren met vluchtelingen, die ze via hun partnerorganisaties onderbrengen. "Ik vroeg of ik vrijwilliger kon worden en ze verwelkomden me met open armen. Vervolgens hebben ze een WhatsApp-ondersteuningsgroep opgezet voor het geval ik tijdens elk van de reizen advies nodig had."
Van 17 tot 31 december reed Euan iets meer dan 11.000 km in 15 dagen, waarin hij via Nederland naar Medyka aan de Pools/Oekraïense grens reed en daar medische voorraden, oplaadbare batterijlampjes en babypakketten afleverde om de inspanningen van de vluchtelingen daar te ondersteunen. Daarnaast reed hij een Oekraïens gezin dat terugkeerde uit Nederland naar de grens met meer voorraden en pikte hij nog twee gezinnen op en reed ze terug naar Nederland.
Gevraagd naar zijn ervaring met het rijden van zulke lange afstanden, legde Euan uit dat "ik het rijden niet zo moeilijk vond. Dankzij de adrenaline, de emotionele aspecten en de motivatie blijf je rijden. In veel opzichten heb je vanaf het begin een doel."
Hij beschreef ook in detail elke reis: "Het eerste gezin bestond uit een moeder, haar dochter en de vriend van haar dochter uit Nederland, waar ze sinds het begin van de oorlog op een vluchtelingenboot leefden en ik reed hen naar Oekraïne om hun vader na zeven maanden op te zoeken. Ze wilden hem ook helpen de hulp te verdelen die we hadden ingezameld en die bestemd was voor kinderen in de opvangcentra in Lviv."
"Het afzetten was emotioneel; ze waren te voet en ploeterden door de sneeuw, hun koffers achter zich aan slepend, om vervolgens aan de andere kant door de vader te worden opgehaald."
Euan vertelde vervolgens aan The Portugal News dat hij een ander gezin oppikte, dat bestond uit een moeder, een vader, een 31-jarige dochter en hun hond. Hij grapte dat hij "een beetje opgewonden was dat het een Duitse Dog zou zijn, dus hij was opgelucht dat het een veel kleinere hond was, die zich heel goed gedroeg." Halverwege de reis overnachtten we in een hotel in Duitsland, waar de familie erg dankbaar voor was. Dit was Euan's kerstcadeau aan de familie. De vader had die nacht niet bijzonder goed geslapen omdat hij aan PTSS leed en wakker was geworden met het idee dat hij explosies hoorde, dus hij was er behoorlijk slecht aan toe. "We gingen de volgende dag verder en na twee dagen reizen, naar een vluchtelingencentrum in Utrecht en het gezin overgedragen te hebben, keerde ik terug naar mijn auto en vond ik een fles Oekraïens bier op de bestuurdersstoel, met dank van de vader.
"De volgende dag werd de auto volgeladen met meer hulp en ik vertrok opnieuw vanuit Nederland gedurende nog eens twee dagen en keerde terug met het laatste gezin. Ze waren nog niet lang de grens over en waren er slecht aan toe nadat ze hadden gezien hoe raketten vlak bij hen landden en gebouwen werden opgeblazen. Het gezin bestond uit de grootmoeder, die in 2014 een beroerte had gehad en duidelijk bang was, haar 42-jarige dochter die vanaf het begin ook erg bang was en haar 9-jarige zoon, die de eerste dag van de reis last had van wagenziekte. Het was Debbie's dochter die de tip gaf om een deel van je hand te masseren, waar je bewegingsziekte juist kunt tegengaan en het werkte voor de rest van de reis."
Steun
Euan bedankte vooral zijn familie en vrienden, die op de achtergrond aanwezig waren en hem steunden. "Ik was vele jaren geleden officier in het Britse leger en was gewend om op mijn voeten te moeten denken. Tijdens de reis gebeurden er veel dingen waarbij ik mijn ervaring uit het verleden voelde terugkomen. Ik kreeg gedurende de 15 dagen veel steun van mijn buddy's van Welbeck College."
Om zijn gevoelens aan het eind van deze reis samen te vatten, bevestigde Euan: "De gezinnen zijn er nu veel beter aan toe en ze voelen zich nu veilig, dus dat is echt de voldoening die je krijgt als je zoiets doet."
Als u Euan Pyper's ongelooflijke inspanning wilt steunen, kunt u dat doen door te doneren om OMWUA te helpen een impact te maken. Doe een donatie aan het officiële goede doel van Stichting On My Way: STICHTING ON MY WAY UA NL13 ABNA 0112 6429 34 met de BIC: ABNANL2A of anders via PayPal: https://www.paypal.com/donate/?hosted_button_id=AYV9KQ6FCFGH4. Daarnaast kunt u voor meer informatie terecht op https://www.omwua.nl/en.
Following undertaking her university degree in English with American Literature in the UK, Cristina da Costa Brookes moved back to Portugal to pursue a career in Journalism, where she has worked at The Portugal News for 3 years. Cristina’s passion lies with Arts & Culture as well as sharing all important community-related news.