Volgens Florêncio Cacête, de coördinator van het project, zijn ongeveer tweeduizend van de 30 duizend papieren die eerder in het digitale archief van Cante zijn gedigitaliseerd nu online toegankelijk.

Door onderzoek, veldwerk en samenwerking met groepsleiders heeft het team talloze documenten gedigitaliseerd en fragmenten van de geschiedenis samengebracht. Sinds 1926 zijn er 367 groepen geïdentificeerd, sommige nog steeds actief en andere nu uitgestorven.

Deze groepen strekken zich uit van Gavião in Alto Alentejo - verrassend, want in 1955 was hier een groep gevestigd - tot Ourique in Baixo Alentejo, het hart van de traditie. Cante Alentejano heeft ook de Algarve, de metropool Lissabon en zelfs Parijs, Canada en Angola bereikt.

Tien jaar na de erkenning door UNESCO verzekerde Florêncio Cacête: "Cante is springlevend", hoewel hij ook wijst op uitdagingen zoals de behoefte aan technische en financiële ondersteuning om de traditie in stand te houden. De erkenning door UNESCO leidde tot de oprichting en heropleving van groepen, waarvan er veel tijdens het kandidaatstellingsproces naar voren kwamen.

Voor het Digital Achive team is het bewaren van de geschiedenis van Cante Alentejano een levenslange verbintenis. Ze werken onvermoeibaar om vitale documenten terug te vinden, waarbij ze vaak een race tegen de klok voeren om dossiers te redden van mensen die kampen met gezondheidsproblemen, zodat deze traditie de tand des tijds kan doorstaan.