38-letni Nani ogłosił zakończenie profesjonalnej kariery. W sezonie 2005-06 zadebiutował w seniorskiej karierze, którą rozpoczął w Sportingu. Podobnie jak w sezonie 2006-07, napastnik zakończył sezon z 36 rozegranymi meczami, sześcioma bramkami i pięcioma asystami.

Uznano to za wystarczające uzasadnienie, aby zapłacić 25,5 miliona euro za dołączenie do Manchesteru United i grę u boku Cristiano Ronaldo.

Nani grał dla Czerwonych Diabłów przez sześć kolejnych sezonów po wygraniu Ligi Mistrzów w 2008 roku, a następnie został wypożyczony do Sportingu.

Po powrocie na Alvalade strzelił 12 goli i zanotował siedem asyst w 37 meczach. Kolejnymi przystankami były Fenerbahçe, Valencia, Lazio (powrócił do Sportingu w sezonie 2018-19), Orlando City (USA), Venezia, Melbourne City (Australia) i Adan Demirspor.

Nani ostatecznie dołączył do Estrela da Amadora w lipcu. W dziesięciu meczach udało mu się strzelić tylko jednego gola, przeciwko Boaviście (2-2).

"Jak wiadomo, wszystko ma swój koniec i w tym momencie podjąłem bardzo ważną decyzję, być może najważniejszą w moim zawodowym życiu, aby przestać grać jako profesjonalista. Zawieszę buty, ale z poczuciem spełnionego obowiązku jako sportowiec, jako kolega z drużyny, jako profesjonalista. To była piękna kariera, z wieloma osiągnięciami, ale nadszedł czas, aby podjąć ważną decyzję".

"Nie mogę nie podziękować wszystkim za pomoc w osiągnięciu moich celów, pokonaniu wszystkich przeszkód. Piłka nożna wiele mi dała. Chcę oddać to, co dał mi futbol i mam ku temu świetną okazję. Uściski dla wszystkich i do zobaczenia wkrótce" - powiedział w mediach społecznościowych.

Międzynarodowa kariera

Pomiędzy wrześniem 2006 roku a lipcem 2017 roku Nani zaliczył 112 występów w reprezentacji narodowej. Napastnik strzelił gola w przegranym 4:2 meczu z Danią w swoim debiucie. Zdobył jeszcze 24 bramki, a ostatnia z nich padła w meczu Pucharu Konfederacji z Nową Zelandią (4-0) w czerwcu 2017 roku.

W każdym razie jego trzy gole na Euro 2016 - przeciwko Islandii, Węgrom i Walii - a także opaska, którą nosił podczas finałowego meczu z Francją, nigdy nie zostaną zapomniane.

Jego CV obejmuje Mistrzostwa Europy, Ligę Mistrzów, Klubowe Mistrzostwa Świata, Puchar Portugalii (3), Puchar Ligi, Premier League (4), Superpuchar Anglii (4) i Puchar Ligi Angielskiej (2).

Author

A passionate Irish journalist with a love for cycling, politics and of course Portugal especially their sausage rolls.

Rory Mc Ginn