Według organizatorów wystawa jest uważana za "interwencję artystyczną", przyciągającą odwiedzających do artystycznej eksploracji "soli, geologii oraz relacji człowieka ze środowiskiem naturalnym i technicznym". Kopalnia soli kamiennej rozciąga się na około 45 km, a każdemu artyście przypisana jest unikalna komora w podziemnej sieci.

Natalia Loyola skomentowała, że jej sztuka pozwoli odwiedzającym "zbadać dziedzinę ekologii dźwięku" poprzez "instalacje, które przekształcają wrażenia dotykowe w doświadczenia dźwiękowe". Będzie ona badać "słabe relacje między sztucznym a naturalnym, między językiem, przestrzennością i geologią, integrując elementy technologiczne w celu stworzenia immersyjnych środowisk dźwiękowych, które zachęcają do refleksji nad narracjami Capitalocene".

Victor Gonçalves jest autorem dwóch instalacji zatytułowanych "Evento Sentinela" i "Situação-Salobra", z których obie badają związek między czasem a materią. Pierwsza z nich zawiera "ponad 1300 papierowych łodzi", które zostały wykonane przez CPI (Parlamentarną Komisję Śledczą) brazylijskiego Senatu w sprawie przestępstw przeciwko środowisku, które miały miejsce w soli kamiennej Maceió. W drugiej pracy autor łączy zmysły dźwiękowe i dotykowe, zachęcając odwiedzających do skupienia się na kruchości medium i "napięciu między sztucznym a naturalnym", gdy stoją przed blokiem soli.

Trzecia artystka, Maura Grimaldi, zaprezentuje zanurzenie obrazów w poszukiwaniu "związku między doświadczeniem kinowym a podziemnym światem kopalnianej galerii". Jej celem jest zapewnienie "wzniosłej i zdumiewającej" atmosfery kopalni, mając świadomość ogromnej pracy i sprzętu wymaganego w kopalniach, jednocześnie oferując zasoby do ingerencji w krajobraz w "nieodwracalny sposób", według artystki.

Artyści stwierdzili, że zainspirowała ich wielkość kopalni, to jak zejście 230 metrów pod ziemię wpływa na wszystkie zmysły. Jest to miejsce, w którym "ludzkie działania i geologia spotykają się w agresywny i poetycki sposób", powiedział Victor Gonçalves.

Inicjatywa ta jest promowana przez Associação Alfaia i Festival Verão Azul, przy wsparciu Direção-Geral das Artes.