"De waarheid is dat misdaad, zelfs met goede bedoelingen, niet loont. Wetende wat ik nu weet, zou ik niet weer bij zoiets betrokken raken. Mijn leven is op zijn kop gezet, mijn familie heeft veel geleden".

Rui Pinto erkende voor het eerst sinds het begin van het proces voor de jury dat er "fouten zijn gemaakt" bij het Football Leaks-project, maar hij benadrukte de "grote voordelen" voor de samenleving door de openbaarmaking van "informatie die anders niet bekend zou zijn geweest".

"Met geld werden dingen opgelost en ik was de enige die van zijn vrijheid werd beroofd, ik werd anderhalf jaar van mijn vrijheid beroofd. Er waren verschillende maanden in isolatie, met slechts wekelijks contact met familie", zei hij, waarbij hij ook de zaak Luanda Leaks noemde: "Het had een grote nationale en internationale impact, maar Isabel dos Santos leeft haar leven rustig verder in Dubai".

De maker van het platform, dat veel documenten in verband met Portugese en internationale voetbalclubs blootlegde, herinnerde ook aan zijn samenwerking met de autoriteiten, met name de Franse autoriteiten, terwijl hij kritiek uitte op de belangrijkste advocatenkantoren, die hij "architecten van de grootste veiligheidsconstructies, witwaspraktijken en belastingfraude" noemde en kritiek uitte op het gebruik van vertrouwelijkheid tussen cliënt en advocaat om de praktijk van misdaden te beschermen.

"Ik begrijp dat ik de dingen niet kan veranderen, ik kan de wereld niet veranderen. Dat moeten de autoriteiten doen. Desondanks ben ik blijven vechten voor transparantie, zelfs voor samenwerking met de autoriteiten. De meest doorslaggevende samenwerking vond plaats met de Franse autoriteiten, die steeds blijk hebben gegeven van een grote bereidheid om op mijn hulp te rekenen", benadrukte hij.

Rui Pinto, 33 jaar, wordt beschuldigd van in totaal 90 misdrijven: 68 van ongeoorloofde toegang, 14 van schending van correspondentie, zes van onrechtmatige toegang, gericht tegen entiteiten zoals Sporting, Doyen, het advocatenkantoor PLMJ, de Portugese voetbalbond (FPF) en het Openbaar Ministerie (PGR), en ook voor computersabotage van Sporting's SAD en voor poging tot afpersing.