In een toespraak tot journalisten in de Assemblee van de Republiek herinnerde de parlementaire leider van de PCP, Paula Santos, eraan dat aanstaande woensdag 1 mei wordt gevierd, wat "zeker een grote dag van strijd zal zijn voor werknemers, ter verdediging van hun rechten, meer loon, maar ook een strijd tegen uitbuiting, onrechtvaardigheid en ongelijkheid".

"De PCP zal vier wetgevingsinitiatieven nemen om de rechten van degenen die werken te versterken, wetgevingsinitiatieven die te maken hebben met kwesties rond werktijden, omdat het noodzakelijk is om te zorgen dat er voorwaarden zijn voor een effectieve coördinatie tussen werk, privéleven en gezinsleven", verklaarde ze.

Met dit doel presenteert de PCP een initiatief dat voorstelt om de wekelijkse arbeidstijd terug te brengen tot 35 uur, zowel in de publieke als in de private sector, zonder salarisverlies.

In het diploma stelt de partij dat 35 uur al een realiteit is in het openbaar bestuur en ook in veel bedrijven in de privésector, "maar er is nog steeds geen algemene vaststelling van een maximale wekelijkse arbeidstijd van 35 uur voor werknemers die dat nog niet hebben".

Naast deze maatregel gaat de PCP ook verder met twee diploma's die tot doel hebben "een einde te maken aan de deregulering van de arbeidstijd", door onmiddellijk de aanpassingsmechanismen en de tijdbankmechanismen in te trekken, die volgens de partij tot doel hebben "een verlenging van de arbeidstijd te verkrijgen zonder kosten voor de werkgever".

Tot slot stelt de partij ook voor om de rechten van werknemers die in ploegendienst of 's nachts werken te versterken, door het gebruik van dit soort regelingen te beperken tot situaties die "technisch en sociaal gerechtvaardigd" zijn, naast het "bestrijden" van de wens om "continu werk in een groep bedrijven uit te breiden".

"Wij stellen ook voor dat werknemers die in ploegendienst of 's nachts werken natuurlijk een passende compensatie krijgen. De ontberingen, de risico's en de slijtage die daarmee gepaard gaan, vereisen een eerlijke compensatie", aldus Paula Santos, die eraan toevoegt dat het ook nodig is om "een regeling voor vervroegde uittreding te definiëren, rekening houdend met deze werkritmes met een hoge slijtage en risico's".