Czaszki, odkryte w XIX wieku w ramach prac w kopalni złota, która działała na skamieniałym klifie plaży Adiça w gminie Almada, są częścią kolekcji Narodowego Muzeum Historii Naturalnej i Nauki w Lizbonie, gdzie można je oglądać od przyszłego weekendu do połowy kwietnia.

W badaniu opublikowanym w ogólnodostępnym czasopiśmie naukowym PLOS ONE, Rui Castanhinha i reszta zespołu opisują, w oparciu o nowe informacje uzyskane z analiz filogenetycznych i zaawansowanych metod obliczeniowych, że dwie skamieniałości wielorybów należą do nowego rodzaju "Adicetus", zmieniając nazwę okazów na "Adicetus latus" i "Adicetus vandelli".

Nazwa "Adicetus" wynika z połączenia terminów "Adiça", który odnosi się do nazwy miejsca, w którym znaleziono czaszki, oraz "Cetus", który oznacza wieloryba lub potwora morskiego.

Rui Castanhinha, badacz w dziedzinie biologii ewolucyjnej w Centrum Badań Środowiska i Morza na Uniwersytecie w Aveiro i paleontolog w Muzeum Lourinhã, Lusa uzasadnił nadanie nazwy nowego rodzaju tym dwóm kopalnym wielorybom faktem, że mają one cechy "bardzo zbliżone", co odróżnia je od grup wyznaczonych w 1871 r. przez belgijskiego biologa Van Benedena ("Metopocetus") i w 1941 r. przez północnoamerykańskiego przyrodnika Remingtona Kellogga ("Aulocetus").

Terminy "latus" i "vandelli" zostały zachowane przez zespół Rui Castanhinha, a ostatnia z nazw odnosi się do Alexandre António Vandelli, syna przyrodnika Domingosa Vandelli, który zebrał czaszki.

Według Rui Castanhinha, czaszki należą do okazów wielorybów, które żyły na portugalskim wybrzeżu 11 milionów lat temu, kiedy skamieniały klif na plaży Adiça "znajdował się na dnie morza".

"Nie były to bardzo duże wieloryby, mierzące od czterech do sześciu metrów", zauważył, dodając, że przeprowadzone prace, które wynikały z "potrzeby szczegółowego opisu" skamieniałości, pokazują, że badanie zbiorów muzeów historii naturalnej "nigdy się nie kończy".