Bu uzun boylu nöbetçilerin adı Cupressus sempervirens ve Latince'den “dökmeyen” anlamına gelir. Portekiz'de yaygın olarak görülürler ve bazen İtalyan ya da Toskana Selvi olarak da bilinir, çünkü büyüyen koşulların benzer olduğu İtalya'nın her yerinde görülebilirler - kumlu veya kil toprak ile tam güneş - ağaç gençken özellikle uygun koşullar. Genellikle mezarlıklar etrafında nöbet tutarken bulundukları için genellikle kalem çamı veya kilise selvi olarak bilinir ve iblisleri güvenli bir mesafede tutmak ve öbür dünyaya doğru güvenli geçişi sağlamak için dikildikleri söylenir.

Yapraklar kokulu ve genellikle evlerin ve kiliselerin etrafına sadece estetik değeri için değil, çevredeki havayı 'tazelik nefesiyle zenginleştirmek için ekiliyordu. Ayrıca, büyük parçaların kesilmesinden kaynaklanan yaralanmalardan kurtulamadıkları için çok sayıda kültürde ölümle de ilişkilidirler ve bu nedenle kesimler yerine doku kültürü tarafından yayılırlar, bu nedenle bitleri kesmek ve dalların kendinizi büyümesini beklemeyin!

Tohumlar sonbaharda konilerden toplanabilir, ama bu karmaşık bir iştir — imkansız değil, ama acemi bahçıvan için bir iş değil.

Rüzgar koruması

Bu günlerde ağırlıklı olarak rüzgara karşı koruma sağlamak, çirkin binaları görüntülemek veya bir çeşit mahremiyet vermek için yetiştirilmektedirler ve üst sivri taç sadece 3-6 feet genişliğinde büyürken 115 feet yüksekliğe ulaşabilir. Esnek olmaları için New Mexico'da 'drama ağacın 'olarak bilinirler, çünkü en ufak bir esinti altında bükülür.

Akdeniz selvi çok sayıda sektörde uygulamaları vardır - ağaç ayrışmasını önleyen uçucu yağlar içerir ve bu nedenle, genellikle tabut ve lahit ve mobilya üretiminde kullanılırlar. Küçük ölçekli yapraklar kokulu olup, kozmetik endüstrisinde seboreik ve kepek önleyici etkilere sahip şampuan üretiminde ve — ister inanın ister inanmayın - yaşlanma karşıtı kremlerin üretimi için de kullanılmaktadır. Parfüm endüstrisinde kokulu uçucu yağlar kullanılır, Etrüsklerin Akdeniz selvi güçlü aroması nedeniyle doğaüstü güçlere sahip olduğuna inanırlar.

Ağaç, aynı ağaçta hem erkek hem de dişi küçük dikdörtgen koniler üretir, bu da 1” uzunluğa kadar ulaşabilir ve başlangıçta kahverengiye dönmeden önce yeşil renktedir. Yılın altı ya da yedi ayı boyunca bolca tozlaşırlar, bu da muhtemelen alerjisi olanlara rahatsızlık verebilir.

Ağaç, iki tür mantar tarafından indüklenen kabuk kankerlerine duyarlıdır ve sanitasyon ile kontrolün zor olduğu ve enfekte ağaçların büyük ölçekli kesilmesine yol açtığı dünyanın belirli bölgelerinde endişe verici sayılarda ağaç sayısını azaltmıştır.

Kendi başını büyütün

Onları toprağa aktarmadan önce, iyi drene edilmiş makul verimli topraklarda bunları bir tencerede kendiniz büyütebilirsiniz, ancak ağır topraklardan kaçının, özellikle kışın, su basması olabileceği yerler. Kök topu yüzeye yakın olmalı veya çevredeki toprak tarafından kısmen ortaya çıkarılmalıdır. Güvenli bir ağaç bağı ile 45° açılı kısa bir kazık kullanın. Şimdi ilkbahara kadar ekim yapmak için iyi bir zamandır ve ilk bir veya iki büyüyen mevsim için kuru büyüler sırasında sulanmasını sağlayın.

Ağaç çok genç olduğundan başlayarak ince dik şekli korumak için düzenli kırpma gereklidir. Mayıs-Eylül ayları arasında, eşit şekilli bir ağaçta düzgün ve yoğun bir büyüme üretmek için kenarları kırpmak için makasları kullanın, eski ahşaba kesmekten kaçınırken yeni sürgünleri kesmemeye dikkat edin. Eğer ağaç 'üst' karar verirseniz büyüme hücreleri kaldırma riski, ve herhangi bir uzun büyümez. Birden fazla ağaç budama, hastalık bulaşma riskini önlemek için suda zayıf (%5) bir ağartıcı çözeltisi ile, her biri yapmak arasındaki makasların bıçaklarını temizleyin.

Bilinen en eski ağaç İran'da ve yaklaşık 4.000 yaşında olması gerekiyor. Eğer birkaç satır planlıyorsanız, optimum yüksekliğe ulaşmak için 50 yıla kadar sürdüğünü unutmayın, bu yüzden onların yaşam boyu potansiyellerini tam olarak büyüdüklerini göremeyebilirsiniz!

Author

Marilyn writes regularly for The Portugal News, and has lived in the Algarve for some years. A dog-lover, she has lived in Ireland, UK, Bermuda and the Isle of Man. 

Marilyn Sheridan