In feite is het een symptoom dat meerdere verschillende etiologieën kan hebben, die allemaal een grote impact hebben op de levenskwaliteit van de patiënt.

Kleine dagelijkse handelingen, zoals omgaan met familie en vrienden, lichaamsbeweging en zelfs seksuele activiteit worden sterk belemmerd door de gevolgen van urine-incontinentie.

De prevalentie van urine-incontinentie is grotendeels onbekend, wat wordt veroorzaakt door de grote moeite die patiënten hebben om het probleem aan hun arts toe te geven. Naar schatting lijden in Portugal ongeveer 600.000 patiënten van verschillende leeftijdsgroepen aan UI. Tussen 45-65 jaar is het aantal gevallen van UI 3 vrouwen voor elke man en 50% van de mensen in bejaardentehuizen lijdt aan een vorm van incontinentie.

De lijst van ziekten die UI veroorzaken is lang en de eerste grote boodschap is te beseffen dat de belangrijkste stap de juiste diagnose is. De beste behandeling ter wereld is nutteloos als de ziekte verkeerd wordt gediagnosticeerd. Ondanks de vele mogelijkheden, zijn er bij vrouwen twee grote etiologische groepen: Inspannings UI en Aandrang UI.

Inspannings UI is een gevolg van verzwakte perineale spieren die de blaas en de urinebuis ondersteunen. Deze zwakte betekent dat in situaties van verhoogde druk op de buik, zoals hoesten, niezen, hardlopen of het dragen van zware gewichten, het lichaam de urine niet kan ophouden. De behandeling bestaat in de eerste plaats uit veranderingen van de levensstijl die een belangrijk positief effect kunnen hebben, zoals gewichtsverlies of programma's ter versterking van de bekkenspieren (Kegel-oefeningen of biofeedback). Vervolgens is de voorkeursbehandeling een operatie, met als doel de bekkensteun van de urinebuis en de blaas te vergroten, die bestaat uit het plaatsen van een gaasje. Deze behandeling heeft een hoog succespercentage, ongeveer 90%, wanneer de patiënten zorgvuldig worden geëvalueerd door een uroloog in een poliklinisch consult.

Aandrang UI, zoals de naam al aangeeft, is het gevolg van een plotselinge en oncontroleerbare aandrang om te urineren en heeft een heel andere oorsprong; het ontstaat wanneer de controle van de blaas door de hersenen is veranderd, wat leidt tot onwillekeurige samentrekkingen van de blaas. Verscheidene neurologische ziekten, Diabetes Mellitus en zelfs normale veroudering kunnen bijdragen tot de plotse aandrang om te urineren, die later gepaard gaat met urineverlies.

De behandeling van aandrang tot urineren bestaat uit medicatie om de onwillekeurige samentrekkingen van de blaas te remmen. Er zijn meerdere therapeutische mogelijkheden en als die niet werken, kan altijd worden gekozen voor meer invasieve methoden (ofwel intravesicale injectie van Botox® of neuromodulatie). Naar schatting krijgt slechts 10% van de patiënten met deze pathologie medicatie, wat de noodzaak onderstreept om de diagnostische capaciteit en de toegang tot behandeling te verbeteren.

Tegenwoordig is er een lange lijst van risicofactoren voor UI, en de beste strategie om UI te voorkomen is het aannemen van gedrag om deze risicofactoren te minimaliseren of te vermijden. Lange perioden zonder te plassen, wat vaak voorkomt wanneer de patiënt niet thuis is, zwaarlijvigheid, een zittende levensstijl, roken, enz. dragen in negatieve zin bij tot het ontstaan van deze ziekte. Bovendien is de juiste controle van chronische ziekten, zoals Diabetes Mellitus, Chronische Bronchitis en degeneratieve pathologieën, zeer belangrijk.

De laatste boodschap is ongetwijfeld om hulp te zoeken en het geval aan uw arts te melden. Een juiste diagnose en passende behandeling zal de kwaliteit van uw leven aanzienlijk verbeteren.

Prof. Dr. Tiago S Rodrigues

Uroloog

HPA Groep

+351282 420 400