Dit verborgen spectaculaire hotel ligt alleen op de top van een kleine heuvel, op slechts vijf kilometer afstand van Sortelha. Het hotel is niet gemarkeerd met borden die uitleggen hoe je er komt, maar als je vanuit Sortelha de weg volgt in de richting van Quinta de Santo Amaro zul je op een gegeven moment het majestueuze gebouw een paar honderd meter verderop aan je rechterhand zien, en dan moet je rechtsaf slaan op de volgende onverharde weg. Je bent in de juiste richting als je na een paar meter een rots tegenkomt met het woord "ingang" erop.

Een verlaten hotel verkennen

Het is beter om je auto daar te parkeren en te beginnen aan de vijf minuten durende wandeling naar het verlaten hotel. Hoe dichterbij je komt, hoe meer je versteld zult staan van de grootte en de staat waarin het verkeert - zeker als je bedenkt hoe lang het al leegstaat. Het Hotel Serra da Pena - Termas Radium werd gebouwd aan het begin van de 20e eeuw en kreeg bekendheid vanwege het geneeskrachtige water dat radium bevatte - een zeer radioactief element - dat aanwezig was in het water van drie plaatselijke bronnen - Chão da Pena, Favacal en Malhada, ook wel bekend als Curie 1, 2 en 3. In die tijd waren radioactieve elementen niet bekend bij de plaatselijke bevolking. In die tijd werd gedacht dat radioactieve elementen geneeskrachtige eigenschappen hadden en ze werden vaak gebruikt voor verschillende doeleinden.

Credits: TPN; Auteur: Sara J. Durães;

Als je dichter bij het hotel komt, zie je nog een rots met het woord "receptie" erin gegraveerd. Aan je linkerkant zie je een grote kamer waar de receptie vroeger stond. Je kunt deze kamer verkennen en binnen vind je de ruïnes van een enorme open haard en de oude, halfgekleurde muren en vloer die nog steeds mysteries bevatten. Nadat je deze kamer hebt bekeken, moet je aan het echte avontuur beginnen, namelijk het onderzoeken van het hoofdgebouw.

Credits: TPN; Auteur: Sara J. Durães;

De Radium Rivier

Vroeger had het enorme hotel 90 kamers en een capaciteit van 150 personen. Toen het hotel in de jaren 1920 op zijn hoogtepunt was, werden er verschillende therapieën toegepast, waaronder diepreinigende huidbehandelingen met radium, dompelbaden, inhalaties en lokale behandelingen met radioactieve elektrische kompressen. Het meest gewilde was echter het gebottelde water - Água de Radium - dat in 1927 tijdens een bijeenkomst in Lyon, Frankrijk, werd uitgeroepen tot een van de "meest radioactieve wateren ter wereld". Met een hotspot in Londen in die tijd, was het water al een succes met grote verkopen in heel Europa.

Credits: TPN; Auteur: Sara J. Durães;

Het enorme gebouw laat duidelijk de effecten van de tijd zien, aangezien delen van de belangrijkste kenmerken al zijn verdwenen. De omstandigheden zijn echter voldoende om veilig wat meer te onderzoeken. Je bent van harte welkom om de buitentrappen bij de voordeur te beklimmen. Hoewel ze nergens meer naartoe leiden omdat dat deel van het hotel is ingestort, bieden ze wel een uniek en verbeterd uitzicht op het gebouw van de Radium Spa. Toch zijn een handvol van de kamers eronder nog steeds toegankelijk; ze zijn verstoken van alle meubilair maar hebben wel een aantal interessante architecturale kenmerken en gedeeltelijk gewiste muurschilderingen.

Credits: TPN; Auteur: Sara J. Durães;

Als je links langs het gebouw loopt, brengt een weg je naar de achterkant van het hotel, waar je geconfronteerd wordt met het meest verbijsterende deel van dit alles. Het gebouw met meerdere verdiepingen is overwoekerd door winde en is nu gedeeltelijk geïntegreerd in de natuurlijke omgeving. De gangen van het gebouw tonen overblijfselen van wat ooit een enorm complex was en de tientallen ramen die de rest van het hotel vormen, bieden een uniek uitzicht op de omgeving.

Een aantal kamers heeft nog wastafels en er is een ondergrondse kamer met stromend water waarvan je je kunt afvragen waar die vroeger voor diende. Het skelet van wat ooit een groots, bruisend kuuroord was en de rust die je er voelt, alleen omringd door de natuur, moet je zelf ervaren. In een andere hoek van het hotel is er een charmant balkon dat onaangeroerd is gebleven, waardoor de mogelijkheid bestaat dat het vroeger deel uitmaakte van een master suite. De meeste plafonds zijn ingestort, wat betekent dat de bovenste verdieping niet meer bestaat.

Credits: TPN; Auteur: Sara J. Durães;

In de jaren 1930 begonnen mensen te speculeren dat het radioactieve water misschien niet zo gezond was als voorspeld. Vervolgens, tijdens de Tweede Wereldoorlog, werden de destructieve gevolgen van radioactiviteit wereldwijd erkend, wat de zaken sterk beïnvloedde. In 1945 begon het hotel te sluiten en stopte de productie van gebotteld water. Ondanks verschillende pogingen door de jaren heen om het hotel te heropenen, kwam er nooit schot in het project. Vandaag de dag zijn er meer dan 70 jaar verstreken en wat er over is van dit majestueuze hotel en thermale bad zijn slechts de ruïnes, die echter tot op dit moment open staan voor elke avontuurlijke ziel om te verkennen.

Author

After studying Journalism for five years in the UK and Malta, Sara Durães moved back to Portugal to pursue her passion for writing and connecting with people. A ‘wanderluster’, Sara loves the beach, long walks, and sports. 

Sara J. Durães