Zatytułowana "Uncanny Visions: Paula Rego i Francisco de Goya", wystawa będzie prezentowana do 5 stycznia 2025 r. w muzeum w Bath.
Według strony internetowej muzeum, będzie to pierwsza wystawa prezentująca w całości "Los disparates" Goi (1815-1823) i serię "Nursery Rhymes" Pauli Rego (1989).
Wystawa obejmuje również wybór trójwymiarowych obiektów Pauli Rego - rzeźb i rekwizytów studyjnych - oraz "po raz pierwszy wybór odbitek Goi, które artystka posiadała i powiesiła wokół swojego łóżka, ponieważ były to pierwsze i ostatnie obrazy, na które patrzyła każdego dnia".
Po skontaktowaniu się z agencją Lusa w sprawie liczby prac Pauli Rego na wystawie i ich pochodzenia, muzeum odpowiedziało e-mailem, że na wystawie znajdzie się łącznie 77 prac, w tym 42 autorstwa portugalskiej malarki.
Wszystkie wypożyczenia pochodzą z publicznych i prywatnych kolekcji w Wielkiej Brytanii, w tym z rodzinnej kolekcji Pauli Rego, która w wieku 17 lat wyjechała z Portugalii do Londynu, aby studiować w Slade School of Fine Art, gdzie poznała swojego przyszłego męża, angielskiego artystę Victora Willinga.
"Zarówno Goya, jak i Rego od dawna kojarzeni są z pojęciem dziwności. Tematy i obrazy obecne w pracach obojga są zakorzenione w popularnych i folklorystycznych elementach i odwołują się do poczucia niepokojącej i niepokojącej znajomości, czy to poprzez absurdalność zasad społecznych - uchwyconych przez Goyę - czy okrucieństwo dziecięcych wersetów, odnotowanych przez Rego", stwierdza tekst o wystawie przesłany Lusie przez Holburne Museum.
"Nursery Rhymes" Pauli Rego to seria ponad 30 grafik i akwafort powstałych w 1989 roku, które zostaną zaprezentowane wraz z pięcioma dodatkowymi grafikami wykonanymi w 1994 roku, aby towarzyszyć ilustrowanej publikacji wydanej przez Thames & Hudson.
Wystawa bada, w jaki sposób dwaj artyści - którzy żyli sto lat od siebie - wykorzystali podobne motywy wizualne i środki narracyjne, aby przekazać uniwersalny zakres ludzkich emocji.
Trasa wystawy została stworzona, aby "zbadać, w jaki sposób wpływ Goi na Rego, uznany przez samą artystkę, jest widoczny poprzez media i techniki, których używała, a także poprzez niektóre z jej tematów i estetyki".
"Odwiedzający tę wystawę będą mogli zaobserwować, jak unikalne wizualne tłumaczenie przez Rego tradycyjnych rymowanek dla dzieci, nauczanych małych dzieci, prezentuje pewien stopień ironii i złowieszczy akcent, który jest bliski duchowi Goi", podkreśla również tekst muzeum.
Oprócz dziwności, wystawa bada pojęcia wspólne dla obu artystów, takie jak absurd i satyra, folklor, humor, przemoc, zmysłowość, oszustwo, nadprzyrodzone, antropomorfizm i animalizacja.