Ülkede başarılı bir cinsel devrim olup olmadığı belli değil ama karşı devrim kesinlikle iyi gidiyor. 'F kelime' (feminizm) her iki büyük taraf tarafından da çok kullanılıyor ve iyi bir şekilde değil.

Muhafazakâr Halk Güç Partisi (PPP), şaşırtıcı olmayan bir şekilde genç feministlerin aktivizmini üzüyor. Cumhurbaşkanı adayı Yoon Suk-yeol, “cinsiyet ayrımcılığının artık yok” olduğunu iddia ediyor ve feminizmi Güney Kore'nin çok düşük doğum oranından sorumlu tutuyor: “Bazıları feminizmin, bugüne kadarki erkeklerin ve kadınların duygusal açıdan zor hale getirilmesi için siyasileştiğini söylüyor.

”

Şaşırtıcı olan liberal Demokrat Parti'nin adayı Lee Jae-myung'un aynı fikirde olması. Bu konuda biraz utanç verici ama feminizme olan “hoşnutsuzluğunu” dile getirdi ve yakın zamanda internette feminizmin “çılgınlığının” durdurulması gerektiğini söyleyen bir yazı paylaştı.

Bu, Demokrat Parti üyesi olan Başkan Moon Jae-in siyasetinden çok uzak. Moon beş yıl önce göreve geldiğinde, kendisini ülkenin ilk 'feminist başkanı' ilan etti, asgari ücreti yükseltti, maksimum çalışma haftasını 68'den 52 saate indirdi, eski bir insan hakları avukatından beklediğiniz her şeyi yaptı.

Lee mutlaka Ay'dan daha muhafazakar değildir (evrensel asgari ücret vaat ediyor), ancak cinsiyet konusunda geri çekilmek zorunda kaldı. Kore siyasetinin çoğu değişmedi — güneydoğu ve yaşlı insanlar muhafazakar, güney-batı ve gençler liberal oy veriyor, vs. — ama bu konuda anti-feminist heyelan var.

Geçen Nisan ayında Güney Kore'nin en büyük şehirlerinin belediye başkanları için yapılan ara seçimlerde, Seul'deki 20'li yaşlarındaki genç erkeklerin%72,5'i şaşırtıcı bir oran PPP'ye oy verdi. İkinci şehir Busan, çok geride değildi ve 30'lu yaşlarındaki erkekler arasında bile muhafazakârlar her zamanki puanlarının çok ilerisindeydi. Devasa bir erkek tepkisi var ve Demokratlar bile bunu görmezden gelemez.

Hesaplamaları çirkin olduğu kadar basittir. Normalde Demokratlara oy veren genç kadınların siyasi olarak gidecek başka yerleri yok: Büro kazanma şansı olan başka liberal bir parti yok. Böylece kadın oylarını kabul edebilir ve genç erkekleri dikkatlice ayarlanmış anti-feminist köpek düdükleriyle geri kazanmaya çalışabilirler.

Ama genç adamlara ne oldu? Güney Kore hala güçlü bir ataerkil bir toplumdur, ancak her iki cinsiyetten gençleri tüm bunları eski nesillere göre değiştirmeye çok daha açıktı — genç kadınlar, bariz nedenlerden ötürü, genç kadınlara göre, ama bugün açılan cinsiyetler arasında esneme boşluğu yoktu.

Belki de bunun nedeni, 2017 yılında görevden alınan, yolsuzluk suçlamalarından suçlu bulunan ve 25 yıl hapis cezasına çarptırılan ülkenin ilk kadın cumhurbaşkanı Park Geun-hye oldu. Kadın düşmanlığı değildi — ofisini gerçekten rezil etti — ama bazı genç erkeklerin gücü olan kadınların görüşlerini etkilemiş olabilir. (Geçen Aralık ayında affedildi.)

Şu anda üniversiteler ve kolejlerden çıkan nesil için uygun işlerin genel bir sıkıntısı var, bunların% 70'i ortaöğretim sonrası yeterliliğine sahip. Toplumsal Cinsiyet Eşitliği Bakanlığı'nın faaliyetleri iyi iş bulamamış genç erkeklere feminizmi suçlamak için bir sebep verdi.

Belge, kadın girişimcilere yönelik başlangıç kredileri, işletmelerin kurullarında cinsiyet dengesini artırmaya yönelik teşvikler ve kabine görevlerinin yüzde 30'unu kadınlara tahsis etme sözü gibi girişimleri destekledi. Bunların hepsi çok gecikmişti aslında, ama kadın düşmanlığı ateşini beslemişti.

Ve her şeyden önce, feminist hareketin kendisi 2015 yılında yanlış bir dönüş yaptı. Radikal çevrimiçi feminist siteler, “yansıtma” adlı bir strateji benimsediler. Bu strateji, en kötü türden aşağılayıcı anti-kadın istismarı olarak kabul ettiler ve erkek fetüsü için 'hannam-choong' (erkek zararlısı) ve erkek fetus için 'gisaengchoong' (parazit) gibi bir anti-erkek istismarı olarak yeniden şekillendirdiler.

Muhtemelen 'yansıtma' kampanyasında yüzlerce kadından fazla yer almadı ve önde gelen radikal feminist web sitesi “Megalia” sadece iki yıl sonra kapatıldı. “Dört Hayır'ın” sloganı, yaşam tarzı seçimi olarak hayatta kalır (flört yok, seks yok, evlilik yok, çocuk yetiştirme yok) ancak sınırlı bir itiraza sahiptir (4.000 kendi kendini ilan eden taraftar).

Ancak radikal kampanyanın yaptığı şey, kadın düşmanları ve genel olarak ataerkilliği medyada acımasız ve büyük ölçüde başarılı bir anti-feminist, hatta kadın karşıtı bir kampanya yürütmek için yeterli cephane vermekti. Bu yüzden kentli gençlerin%75'i PPP'ye oy veriyor ve bu yüzden pek çok Koreli feminist artık kendilerine “eşitçi” diyor.

Bu da sonunda geçecek, ama bu ciddi bir taktiksel hataydı.

Author

Gwynne Dyer is an independent journalist whose articles are published in 45 countries.

Gwynne Dyer