Bunlarmutlu olarak görülebilir, sevimli ve tuhaf bahçe süsleri, veya düpedüz çirkin ve uğursuz figürler, bakış açınıza bağlı olarak. Sivri kırmızı şapkalı tuhaf küçük adamların küçük heykelleri, sakallı ve kuşaklı. Plastik, seramik veya taştan yapılmış geleneksel, modaya uygun, sportif, komik veya kötü olabilirler ve geleneksel olarak bahçelerde beklenmedik yerlerde bulunurlar. Yaygın olarak borularla uzanmış, şemsiyeleri tutan - hatta mooning! - ya da göletlerin kenarında oltalarla ya da sadece toadstools üzerinde otururken, görünüşte dünyayı seyrederken.

Birzamanlar ön bahçenin beton süs eşyaları tarafından ele geçirilmiş gibi göründüğü bir ev satın aldım - dilek kuyusu, iki parça halinde beton bir timsah, bu yüzden yarı çimlere batmış gibi görünüyordu, ve korkunç cüceler, biraz oynuyor, ve hatta biri “çimenlerden uzak tutun” işareti. Kalbim bu canavarlıklarla ne yapacağımı düşünerek battı, ama şükürler olsun ki önceki sahibi onları boşaldıklarında götürecek kadar sevdi.

Bucüce dehşetini kim icat etti? Mülk sahiplerini kötü ruhlardan korudukları ve daha müreffeh bir geleceğin yolunu açtıkları düşünülüyordu.. 50'ler/60'ların 'eğlenceli modası' gibi görünseler de, bahçe cücesi 1872'de Almanya'da ortaya çıktı ve Gartenzwerge (bahçe cüceleri) olarak adlandırıldı. Folklor onları cücelerin bir çiftliğin veya ailenin bakımından ve refahından sorumlu ev ruhları olduğuna inanılan 18. ve 19. yüzyılların sonlarına kadar izler.. Evin etrafında çeşitli işlerle görevlendirildiler, ve insanlar küçük cüce ihtiyaçlarını karşılamadıysa yaramaz bir şekilde harekete geçebilirler.

Sihirbazbahçeleri

Cücelerinbüyücülerin bahçelerinde yaşayan yaratıklar olduğu da söylenir. Genellikle zararlılar olarak görülürler ve onlardan kurtulmak için ayaklarından yakalanmalı, birkaç kez sallanmalı ve sonra kafalarını karıştırmak için fırlatılmalıdır.

Wikipedia, bir cüceyi Rönesans büyüsü ve simyasında mitolojik bir yaratık ve küçültücü ruh olarak tanımlıyor, ilk olarak Paracelsus tarafından 16. yüzyılda tanıtıldı ve daha sonra modern fantezi edebiyatındakiler de dahil olmak üzere daha yeni yazarlar tarafından benimsendi. Özellikleri, çeşitli hikaye anlatıcılarının ihtiyaçlarına uyacak şekilde yeniden yorumlandı, ama tipik olarak yeraltında yaşayan küçük bir insansı olduğu söylenir.

Avrupafolklorunda, işler kesinlikle daha da kötüye gidiyor, cüce cüce bir cüce olarak tanımlanıyor, yeraltı cin veya yeryüzünde gizli değerli hazinelerin mayınlarını koruyan dünya ruhu. Ortaçağ mitolojilerinde kuru, boğumlu yaşlı bir adama benzeyen küçük, fiziksel olarak deforme olmuş (genellikle kambur) bir yaratık olarak temsil edilir.

Garipbir şekilde, hala popülerler ve onları seviyorlar ya da onlardan nefret ediyorlar, Birleşik Krallık'ta Kuzey Devon'da 35 yıl boyunca dört dönümlük güzel kırsal alanın doğal bir yaşam alanı olduğu bir 'gnome rezervi' vardı. Ayrıca 2.000'den fazla cüce ve periden oluşan büyük bir topluluk, Gezegendeki en büyük cüce koleksiyonu için Guinness Rekorlar Kitabı"na giriyor. Buraya, Bu küçük küçük ormanlık varlıklar günlük yaşamlarında dolaşırken görülebilir.: satranç oynamak, kitap okumak, evlenmek, hatta uzay yarışına katılmak. Ağaçların arasında gizli bulunabilirler, gölet ve dere kenarında rahatlatıcı, veya evde kır çiçeği bahçesinde. Bu ilginç yer, İngiltere"nin bahçe cüceleri için özgürce dolaşmak için bir sığınak yaratmaya motive olmuş eski bir sanat öğrencisi tarafından kuruldu.. Başka yerler de var, biri Kaliforniya'da ve hatta bir gnome tema parkı bile var, bir masa oyunundan bahsetmiyorum bile, ve çok sayıda el sanatları ve hediyeler - hatta giyim - gnome temaları ile.

Bukomik küçük modeller hala bahçenize eklenebilir ve internetteki çeşitli yerlerden satın alınabilir. Belki değerlerinin ne olduğunu merak ettiniz mi? Koleksiyonerler eski demir veya pişmiş toprak cüceler için en çok ödeme yapıyorlar. Fiyatlar küçük yenileri için 50€ 'dan az, eski örnekler için yüzlerce avroya kadar değişmektedir. Yeniden boyama değeri düşürmez, bu yüzden birine rastlarsanız, nefret etseniz bile satın almaya değer olabilir!

Author

Marilyn writes regularly for The Portugal News, and has lived in the Algarve for some years. A dog-lover, she has lived in Ireland, UK, Bermuda and the Isle of Man. 

Marilyn Sheridan