Zijn biografie zoals gepubliceerd in Wikipedia vermeldt de vele successen die een snelle opgang van bedelaar tot prins mogelijk maakten in een tijdperk van chaos in de voormalige Sovjet-Unie, maar heeft ook betrekking op zijn vermeende betrokkenheid bij allerlei criminele activiteiten, variërend van afpersing tot moord. Onvermijdelijk moet men zich het favoriete gezegde van oligarchen herinneren: "Je kunt geen omelet maken zonder eieren te breken".

De volledige waarde van zijn enorme rijkdom (zowel in Amerikaanse dollars als in geheimzinnige cryptovaluta) is nooit vastgesteld, maar het stelt hem in staat te genieten van het leven van een multimiljardair die een keten van ultra-luxe residenties onderhoudt. Daartussen reist hij met een privéjet die niet onderdoet voor de faciliteiten van de Amerikaanse "Air Force One" en met 's werelds op één na grootste jacht met gepantserde beplating, onderzeeër en "defensiematerieel". Het meeste van dit geld heeft hij verdiend als grondstoffenhandelaar in de vervuilende fossiele brandstoffen- en metaalindustrie, maar hij heeft het ook verdiend door zich bezig te houden met het bezit van voetbalclubs, hun spelers en management.

Vanwege vertragingen en weigeringen in zijn aanvragen voor de verlenging van visa voor Britse, Amerikaanse, Zwitserse en andere toevluchtsoorden voor oligarchen, verkreeg hij in 2018 een Israëlische identiteitskaart op grond van hun Wet op de Terugkeer, die iedereen die minimaal één Joodse grootouder kan aantonen, in staat stelt Aliyah te maken. Dit geeft hem overigens recht op een tienjarige vrijstelling van belasting op alle overzeese inkomsten, waarvan de bron niet hoeft te worden aangegeven.

Als de heer Ambramovitsj dus een Portugees paspoort wenste toe te voegen aan de drie die hij reeds bezat, waarom kocht hij dan niet zijn staatsburgerschap via de regeling voor "gouden visa"? Zou dit verband kunnen houden met zijn strafblad bij Interpol?

In plaats daarvan probeerde hij geaccepteerd te worden als een van de 30.000 Sefardische joden die deze waardevolle status reeds hebben verkregen door aan te voeren dat hij afstamt van het relatief kleine aantal voorouders dat in 1497 bij edict van koning Manuel I uit Portugal werd verdreven en gemeenschappen stichtte in Turkije, de Balkan, Nederland en het Caribisch gebied. Zijn genealogische claim werd kracht bijgezet door de rabbinale autoriteiten van Porto met wie hij eerder een relatie had opgebouwd als weldoener van grote schenkingen aan genomineerde Joodse doelen. Omdat eerder werd aangenomen dat zijn stamboom wortels had in de Asjkenazische en Khazariaanse culturen, is twijfel geuit over de slinkse en dubieuze historische aard van deze procedure.

Hoe het ook zij, de hele kwestie van het verkrijgen van het begeerde Portugese / EU-paspoort tegen betaling en niet op grond van de verdiensten van de beroepsbekwaamheid en het wettige gedrag van de aspirant-burger moet opnieuw worden onderzocht.

Roberto Knight Cavaleiro