Demografik ve ekonomik işaretler olumludur. Ülke nüfusu 1947'de bağımsızlıktan bu yana dört kat arttı, ancak nüfus artışı şimdi âreplacement levelâ: 2.1 tamamlanmış aile başına çocuk.



Mevcut en genç nesil o kadar büyük ki, nüfus 1,7 milyara ulaşacağı 2060 yılına kadar büyümeye devam edecek. Bunun iyi yanı, Hindistan'ın başka bir nesil için hızla büyüyen genç bir işgücüne sahip olmaya devam etmesi, tek rakibi Çin ise hızla yaşlanan ve azalan bir nüfusa sahip olacak (1,2 milyar ve hala 2060'da düşüyor)



Hindistan'ın kişi başına düşen GSYİH, yıllardır yaklaşık% 5 oranında büyüyor ve bu önümüzdeki 25 yıl boyunca devam ederse kişi başı 7,500 dolara yükselecek. Bu kesinlikle gelişmiş ülkelerin alt saflarında (Meksika, Güney Afrika veya Çin bugün gibi). Hindistan nüfusunun büyüklüğü göz önüne alındığında ekonomi kesinlikle dünyanın ilk beşinde yer alacaktır.



Yani Modiâs tahmini kesinlikle olasılık alanı içindeydi, ama iki büyük joker kart var. Biri iklim: Hindistan"ın sadece yarısı teknik olarak tropik bölgeler içinde kalsa da, çok uzak kuzey hariç hepsi uzun süre acı çekiyor, çok sıcak yazlar.



Bu yaz şimdiye kadarki en sıcak oldu, en büyük şehirlerin çoğu bir seferde günlerce 45°C'nin üzerinde sıcaklıklar yaşıyor. Gelecekte iklim konusunda ne yaparsak yapalım, sadece bir sonraki için Hindistan için daha da kötüye gidebilir 25 yıl.



Bu, ülkeyi, insanların yazın zirvesinde dışarıda manuel iş yapmasının tam anlamıyla güvensiz hale geldiği bölgeye getirecektir.; ölüm oranları artacak, ve gıda üretimi düşecek. Kimse tam olarak ne kadar kötüye gideceğini bilmiyor, ama şimdi olduğu için kesinlikle daha da kötüleşecek.



Diğer joker kart savaş. Hint ve Pakistanlı nükleer silah testlerinden bu yana 1999, alt kıta, her iki ülkeyi de harap edecek bir âlocalâ nükleer savaş tehdidi altında yaşamıştır (ve ayrıca en az dört veya beş yıl süren küresel gıda kıtlığına neden olur).



Bir Hint-Pak nükleer savaşı kaçınılmaz değildir, ama büyük nükleer güçlerin aksine bu iki ülke birbirlerine karşı gerçek savaşlar yaptılar â son 75 yıl içinde üç. Böyle bir felaketin gerçekte gerçekleşme olasılığı kesinlikle sıfırdan çok daha yüksektir.



Her ülkenin şu anda yaklaşık 160 nükleer bombaları var ve her ikisi de tehlikeli derecede dengesiz olanın ötesine geçmek için çalışıyor olsalar da onları kullanın ya da sürpriz bir saldırının diğer tarafı etkisiz hale getirebileceği bir aşamayı kaybetmek, düşmanlar çok yakın olduğunda bulunacak gerçek bir istikrar yoktur ve düşmanlık çok yoğun.



Bu nedenle, ilk olarak İngiliz imparatorluğu tarafından birleştirilen tüm Hint yarımadasını iki ülkeye (ve sonunda üç, Bangladeş'i saymak) bölmek yerine bağımsızlıkta tek parça halinde tutmanın daha iyi olup olmayacağını düşünmenin hiçbir zararı yoktur.



Bölünme hiçbir şekilde kaçınılmaz değildi. Hem Mahatma Gandhi hem de Jawaharlal Nehru, bağımsızlık hareketinin iki ana Hindu lideri, kapsayıcı istedi, tüm İngiliz Hindistan dahil mezhep dışı cumhuriyet, Müslümanlara desteklerini sağlamak için yeterli garanti verememelerine rağmen.



1947'deki ana Müslüman lider Muhammed Ali Cinnah, Müslüman çoğunlukta bir Pakistan'ı ülke dışına çıkarmak istiyordu, ancak İngiliz hükümetinin talebini yerine getirme zorunluluğu yoktu. Yoluna çıktı çünkü Birleşik Krallık İkinci Dünya Savaşı"ndan sonra neredeyse kırıldı ve sorumluluklarını Hindistan"da atmak için büyük bir acele etti..



Sir Cyril Radcliffe, Paris"in doğusunda hiç bulunmamış bir İngiliz avukat, iki yeni ülke arasındaki ayrım çizgisini çizmek için beş haftası vardı. Etrafında 15 kendilerini bu hattın yanlış tarafında bulan milyon insan mülteci oldu, karşılıklı katliamlar takip edildi, ve birkaç hafta içinde Hindistan ve Pakistan ilk savaşlarını yaptı. Ama farklı olabilirdi.



Bölünmemiş âbig Indiaâ olurdu 1.8 milyar insan bugün, yaklaşık üçte biri Müslüman ve üçte ikisi Hindu. Bu, her iki grubun da her hükümette ve çoğu siyasi partide temsil edileceğini neredeyse garanti eder..



Dünyanın başka yerlerinde birçok ülke, benzer dini ve/veya etnik farklılıklarla hem demokratik hem de müreffeh olmayı başarıyor. Abig Indiaâ boşa olmazdı 75 yearsâ değerinde yüksek savunma harcamaları, ve nükleer savaş riski olmazdı.




Bütün bu enerjiler sivil önceliklere ayrılmış olurdu, ve birleşik Hindistan zaten gelişmiş bir ülke olarak sıralanabilir. Might-hae-beens.

Author

Gwynne Dyer is an independent journalist whose articles are published in 45 countries.

Gwynne Dyer