In sommige gevalle is daar vertragings in gesinshereniging - waarin studente reeds verpligte onderwys in Portugal bywoon, maar die proses nog nie voltooi moet word - vertragings in die sertifisering van dokumente en ander situasies, soos om probleme aan te spreek of dokumentasie wat gefinaliseer moet word.

Herman Aguiar is een van hierdie gevalle. Die jong Angolane het sy sekondêre onderwys in Portugal voltooi en weens die woon in 'n studentekoshuis is die adres nie deur die universiteit as permanent beskou nie en hy moes as internasionale student in

skryf.

“Ek het nasionale eksamens afgelê, maar was ingesluit in die kwota van buitelandse studente en ek betaal onderrigfooie ten volle”, het die student van maatskaplike kommunikasie in Lissabon gesê, wat die hulp van sy ouers in Angola het om die onderrigfooie te dek.

“Dit is baie moeilik, maar my gesin doen 'n poging om 'n kind met Europese opleiding te hê,” het hy aan Lusa gesê.

Die waarde van internasionale onderrigfooie wissel tussen drieduisend en seweduisend euro per jaar, 'n bedrag wat onbekostigbaar was vir Pamela Stoffel, 'n 19-jarige Brasiliaanse meisie wat sedert die agtste graad in Portugal is.

“Ek het vier vorige verblyfpermitte gehad” en “Ek het nie deurlopende wettige tyd gehad nie” om as 'n nasionale student beskou te word, twee jaar.

“Die bedrag is vir my onmoontlik om te bekostig” en “Ek moes nog 'n jaar wag” om aan die vereistes te voldoen om aansoek te doen vir die kursus Regsdienste by die Polytechnic Institute of Leiria.

“Niks hiervan maak sin nie. Ek is sedert die agtste graad hier, ek het 'n Portugese agtergrond en Portugese vriende, en ek woon in Portugal. En ek word as 'n internasionale student beskou?” — vra sy.

Geraldo Oliveira, direkteur van die Global Diáspor a-vereniging, het hom toegewy aan die ondersteuning van immigrante, met veral klem op internasionale studente-uitruilings.

Die direkteur het die diskreet van opvoedkundige instellings, wat dikwels kies om studente toegang te kondisioneer, uiteengesit in ooreenstemming met die dekreet-wet van 10 Maart 2014, wat die status van internasionale studente reguleer, en wat “verouderd is”.

“Wat die toegang tot hoër onderwys betref, is die grootste beperking deesdae te wyte aan die behoefte om twee jaar van wettige verblyf te hê in die jaar waarop die student hoër onderwys betree,” het hy verduidelik.

Daar is ook gevalle van ouerverblyfsprosesse wat vier jaar geneem het om te finaliseer en “dit was nog nie moontlik om die kinders te hergroepeer nie”, wat in Portugese skole studeer nie.

“Ek vergesel kinders van wettige immigrante wat nie daarin geslaag het om herenig nie” en “Ek het gevalle van studente wat al etlike jare in Portugal studeer”, maar nie in 'n gesin geïntegreer is nie, so hulle het nog nooit daarin geslaag om te reguleer nie.

Selfs in gevalle waar jongmense slegs 'n studentevisum besit - vir sekondêre onderwys - waarborg dit nie toegang tot hoër onderwys as 'n nasionale kandidaat nie - en “is onderhewig aan die €697 onderhewig aan die onderrigfooi”.

Die koste van onderrigfooie hou baie van hierdie jongmense weg van hoër onderwys: “selfs al het hulle goeie grade in nasionale eksamens, val hierdie studente agter”.

Hierdie jongmense word in kennis gestel dat hulle slegs as internasionale studente kan meeding ten tyde van registrasie, waar hulle 'n sperdatum het om 'n adres en dokumente aan te lê wat getuig van hul regularisasie.

“Byna almal weet wanneer hulle gaan aanmeld. Hulle het reeds hul grade ontvang, hulle het reeds ingeskryf en dit is tydens registrasie dat hulle gekonfronteer word met 'n situasie wat hulle nie voorspel het nie,” het hy gesê

.

“Daar moet inligting en spesiale aandag van die samelewing wees,” het die leier gewaarsku.

“As ons hierdie studente en diegene wat verantwoordelik is vir hul onderwys nie, waarsku nie, loop ons die risiko om 'n ondergekwalifiseerde arbeidsmag te vorm” omdat hulle dan nie met hul studies kan voortsit nie, weens die koste van onderrigfooie, het Geraldo Oliveira bygevoeg.

“Daar is universiteite wat sperdatums makliker maak en ander wat dit nie doen nie. Daar moet 'n enkele reël wees vir hierdie gevalle”, het hy beklemtoon en aangevoer dat toegangsvoorwaardes “nie die wettige verblyflengte moet insluit nie, maar die tyd wat spandeer word by 'n Portugese skool bywoon”.