Dekbedden bestaan blijkbaar al eeuwen - bronnen van archeologische opgravingen suggereren dat de Chinezen de eersten waren die ze zo'n 5000 jaar geleden uitvonden - hoewel dit moeilijk te bevestigen is. Nu is het dekbed een essentieel beddegoed geworden in Europa en het Verenigd Koninkrijk, en de dagen van dekens, spreien of lakens zijn voorbij - hoewel je in de hete zomermaanden hier in Portugal misschien terug wilt naar een laken alleen.
Toen ik een kind was, waren dekbedden nog niet uitgevonden. We hadden stapels dekens, soms de overjas van grootvader over je voeten, en een 'dekbed' dat net over de bovenkant van het bed paste en dat plagend een veertje door de stof stak, dat ik met de natuurlijke nieuwsgierigheid van een kind niet kon laten erdoorheen te trekken - maar het was geen echt 'dekbed', gewoon een met veren gevuld dekbed.
Het woord duver (dekbed) is Frans en betekent "dons" - de donzige eerste veren van jonge vogels. De eerste bekende vermelding in het Engels kwam in 1759, toen Samuel Johnson het gebruikte in een van de essays in de reeks "The Idler", maar de eerste persoon die probeerde dekbedden naar het Verenigd Koninkrijk te brengen was een eminente Engelse reiziger genaamd Paul Rycaut, die rond 1700 probeerde (en faalde) het dekbed te introduceren.Hij stuurde zijn vrienden zakken dons van 2,7 kilo en legde uit dat "het dekbed hoog en in grote ruiten moet worden gewatteerd, anders is het niet warm (sic). Zestig jaar later beschreef Samuel Johnson een ongewone advertentie voor: 'some Duvets for bed-coverings, of down ... warmer than four or five blankets, and lighter than one'. Ze sloegen pas 100 jaar later aan, toen de 'eiderdown quilt' bekender begon te worden.
Eiderdons mag alleen zo worden genoemd als het 'dons' erin veren van de eidereend bevat, hoewel het woord inmiddels bijna elke doorgestikte sprei aanduidt. Omdat dit dons met de hand wordt geoogst uit vrijgekomen nesten, is het schaars en daarom kan een modern kingsize dekbed een fortuin kosten. Waarom is dons zo duur? Er zijn ongeveer 50-70 nesten nodig om 1 kg dekbedovertrek te maken, wat tientallen uren handwerk vergt.
De IJslanders houden zich al meer dan 1000 jaar bezig met de duurzame teelt van eiderdons. Ze hebben speciale toevluchtsoorden gecreëerd om de vogels in de zomer tegen roofdieren te beschermen, en als ze met eendjes op sleeptouw terugkeren naar zee, laten ze hun kostbare dekbed achter - zo zacht dat het bijna gewichtloos is en niet te vergelijken met enig ander materiaal op aarde. Door zijn verende, drukbestendige aard kan het zijn vorm en isolerende eigenschappen tientallen jaren behouden.In tegenstelling tot andere bronnen van eenden- en ganzendons, die bijproducten zijn van de vleesindustrie of inhumane plukpraktijken, wordt eiderdons door de vogels vrijwillig achtergelaten.
Moderne dekbedden
Het dekbed begon echt aan te slaan in Groot-Brittannië in de jaren 1970, waar het bekend stond als de 'Continental Quilt'. In 1964 nam de oprichter van Habitat, Sir Terence Conran, de moedige beslissing om dekbedden uit Zweden te importeren naar het Verenigd Koninkrijk. Het concept sloeg al snel aan en ze werden op de markt gebracht als het '10 seconden bed' en wonnen enorm aan populariteit vanwege hun gemak en comfort. (Let wel, het verwisselen van de hoes verlengt die tijd waarschijnlijk tot 10 minuten!).
Dekbedden zijn er nu in alle soorten en maten, met veel vullingen en diktes om uit te kiezen. Mensen met allergieën hebben nu toegang tot anti-allergie dekbedden, omdat er veel verschillende synthetische vezels en donssoorten zijn om uit te kiezen.
En wat zijn TOG's?
TOG staat voor Thermal Overall Grade en is een meeteenheid voor isolatie en warmte, en eenvoudig: hoe lager de TOG-waarde, hoe lichter de stof, hoe hoger de waarde, hoe meer gewatteerd en geïsoleerd voor de warmte.
De laagste zijn 1 - 4,5 tog - uitstekend voor warmere dagen, vooral in de zomer, 7 - 10,5 tog, het beste voor de tussenseizoenen zoals herfst en lente, en 12-15 tog is goddelijk voor echt koude winternachten!
Marilyn writes regularly for The Portugal News, and has lived in the Algarve for some years. A dog-lover, she has lived in Ireland, UK, Bermuda and the Isle of Man.