1. Nieformalna przyszłość


Pierwszym z nich jest "przyszłość nieformalna", która jest najbardziej powszechna. Wystarczy odmienić czasownik ir (iść) w czasie teraźniejszym(vou, vais, vai, vamos lub vão), a następnie użyć czasownika głównego w formie bezokolicznika. Na przykład:

- Eu vou correr - będę biegać

- Ela vai chegar amanhã - Ona przyjedzie jutro.

Jedną z najczęstszych pułapek dla uczących się przechodzących z hiszpańskiego jest dodanie a po koniugacji ir, jak w hiszpańskim zdaniu "Voy a correr". Nie dodawaj a w języku portugalskim.


2. Czas teraźniejszy


Gdy kontekst jest jasny, możesz po prostu użyć czasu teraźniejszego, aby odnieść się do czynności dziejącej się w najbliższej przyszłości. Na przykład, Eu pago tłumaczy się bardziej dosłownie jako "płacę", ale jeśli jesteś w kawiarni z przyjaciółmi i przychodzi czek, jasne jest, że masz na myśli "zapłacę". Podobnie, w Eles chegam amanhã (Przybędą jutro), użycie słowa jutro wyjaśnia, że jest to czynność przyszła.


3. "Futuro do Indicativo"


Jest to "oficjalny" czas przyszły, ale jest on częściej używany w kontekstach literackich lub w bardziej formalnych interakcjach. Mimo to, jest to łatwa do nauczenia się koniugacja czasownika, ponieważ z wyjątkiem tylko 3 czasowników, koniugacja jest tworzona przez dodanie tych końcówek do bezokolicznika czasownika (-ei, -ás, -á, -emos, -ão). Na przykład:

Ela chegará amanhã - Ona przyjedzie jutro


Aby dowiedzieć się więcej, odwiedź www.PracticePortuguese.com/AnswerKey