Była najstarszą z 23 braci i sióstr.

Z braćmi i siostrami w Talgarth,

Wkrótce zwróciła na siebie uwagę kilku najbardziej odpowiednich kawalerów w okolicy, zwłaszcza groźnego sąsiada Brechnock, króla Gwynllywa Farfoga (Brodatego).

Gwynllyw wysłał wysłanników do króla Brychana z prośbą o rękę jego córki, ale święty mąż ich odesłał.

Król Gwynllwg nie dał się jednak tak łatwo zniechęcić i postanowił odebrać swoją nagrodę siłą.

Mając do pomocy trzystu ludzi, dokonał śmiałego najazdu na Brycheiniog i uciekł z księżniczką Gladys.

Jej ojciec, król Brychan, ścigał go, ale obaj zostali zaczepieni przez ich Najwyższego Króla, Artura.

Uderzony pięknem damy, Artur był początkowo kuszony, by wziąć ją dla siebie, ale jego towarzysze przekonali go, by poparł sprawę Gwynllywa i Brychan został ostatecznie przekonany.

Gladys panowała wraz z mężem jako pobożny i mądry monarcha, łagodząc jego często pochopne zachowanie i powoli go nawracając.

Zostali rodzicami świętego Cadoga znanego jako "Mądry", a także Eigiona, Cyfyw, Cynidr, Machesa i Glywysa.

Gwynllwg pragnął porzucić swoje życie pełne przemocy i szukać przebaczenia za swoje grzechy.

Wizja doprowadziła go do założenia pustelni na terenie dzisiejszego Stow Hill w Newport w południowej Walii.

Gladys towarzyszyła Gwynllywowi w surowym życiu pustelnika i przez pewien czas mieszkali tam razem, poszcząc lub stosując dietę wegetariańską i kąpiąc się w zimnych wodach rzeki, ale rozeszli się, aby uniknąć pokusy.

Następnie Gladys założyła oddzielną pustelnię w Pencarn, gdzie po śmierci męża mieszkała, a później w Capel Wladus w Gelligaer.

Podaje się, że Gladys podążała za powołaniem religijnym i została zakonnicą w Newport, Monmouthshire w Walii. Pod koniec życia została pustelnicą na wsi w Walii.

Tutaj została pochowana, a znaleziona tam płyta z krzyżem celtyckim jest uważana za jej pomnik. Obecnie można ją zobaczyć w kościele parafialnym w Gelligaer.