Maar in de ogen van de helft van de Amerikaanse bevolking en van bijna iedereen in de wereld behalve de Russen en hun vrienden, zou een overwinning van Trump in november dat schip onder de waterlijn doen zinken. Wraakzuchtig, antidemocratisch en nu begiftigd met volledige onschendbaarheid van de wet door een loyaal Hooggerechtshof, zou Trump een ravage aanrichten in binnen- en buitenland.

Trump raakt ook vaak de draad van zijn argumentatie kwijt, maar dat is irrelevant. Politiek draait allemaal om percepties, en de enige perceptie die er op dit moment toe doet is die van Biden's ogenschijnlijke achteruitgang, omdat hij degene is die het 'oudere moment' had.

We verliezen allemaal wat cognitieve functies als we lang genoeg leven, maar wanneer en hoeveel is een loterij. De meesten van ons kennen mensen die het al verliezen als ze halverwege de 70 zijn, en anderen die nog helder en volledig functioneel zijn als ze halverwege de 90 zijn. Wat we wel weten is dat het zelden van kwaad tot beter gaat.

Het is de automatische, bijna onbewuste aanname van mensen dat als je één 'slechte dag' hebt gehad, zoals de nationaal uitgezonden 'slechte dag' van Joe Biden op 27 juni, je er in de toekomst meer zult hebben, en vaker naarmate de tijd vordert. Er zijn veel uitzonderingen op deze aanname, maar het is wat er meestal gebeurt.

Dus Biden's haperende voordracht, zijn momenten van verwarring en het feit dat hij op die ene dag verschillende keren gewoon wegviel, hebben de twijfels over zijn mentale fitheid in gang gezet. Alles wat hij vanaf nu zegt en doet zal nauwkeurig worden onderzocht op aanwijzingen dat zijn functioneren is aangetast.

Als ze ernaar zoeken, zullen ze het vinden. Als jouw gedrag of het mijne zo onder de loep zou worden genomen, dan zouden ze de kortstondige aarzeling opmerken terwijl we naar een woord zoeken, en het moment waarop we aan een zin beginnen die niet helemaal op zijn bestemming aankomt. Ze zullen het in het beste geval opvatten als een reden tot bezorgdheid; in het slechtste geval als bewijs dat we onze knikkers verliezen.

De drip-feed is de moordenaar. Elke 'blunder' op zich is onbeduidend, maar zonder autocue serveert Biden nu vaak een woordsalade. Neem de 48 uur van donderdag en vrijdag, 4 en 5 juli.

In een toespraak voor WURD radio in Philadelphia zei hij: "Trouwens, ik ben er trots op om, zoals ik al zei, de eerste vice-president te zijn, de eerste zwarte vrouw...die samen met een zwarte president dient. Trots om betrokken te zijn bij de eerste zwarte vrouw in het Hooggerechtshof."

George Stephanopoulos van ABC News, die Biden vrijdag interviewde in Madison, Wisconsin, vroeg hem hoe hij zich zou voelen als hij de Democratische presidentskandidaat zou blijven en de verkiezingen zou verliezen van Donald Trump. Dat is een vraag zonder goed antwoord, zoals 'Ben je gestopt met het slaan van je vrouw?', maar hier is hoe Biden antwoordde:

"Ik zal het gevoel hebben dat zolang ik alles heb gegeven en ik het beste werk heb gedaan zoals ik weet dat ik kan doen, dat is waar het om gaat."

NEE! Dat is NIET "waar het om gaat". Laat staan het kinderlijke gebruik van 'goodest' voor 'best'. Het is de taak van de kandidaat om Trump tegen te houden. Als Biden niet tegen die taak is opgewassen, is het feit dat hij alles heeft gegeven en zich er goed over voelt geen enkele troost.

En toen vroeg Stephanopoulos hem of hij de video van het debat had gezien. Na een pauze zei Biden: "Ik denk niet dat ik dat heb gedaan." Dat kan waar zijn, want je kunt je voorstellen dat zijn familie en naaste adviseurs hem ervan afschermen om hem de vernedering te besparen. Als dat het geval is, bewijzen ze hem geen dienst, want iedereen heeft het gedaan.

Het slechte nieuws voor Joe Biden is dat er geen uitknop is voor dit proces. Hij is nu electoraal beschadigd, hoewel niemand precies kan berekenen welke korting er op zijn electorale waarde wordt toegepast door verschillende groepen kiezers.

Het is daarom heel redelijk dat de Democratische Partij overweegt om van presidentskandidaat te veranderen nu het nog kan. Geen van de plausibele alternatieve kandidaten staat momenteel veel hoger in de peilingen dan Biden zelf, maar geen van hen zal te maken krijgen met de onstuitbare erosie van vertrouwen die nu gepaard gaat met Biden's campagne.

De verandering zou wel eens kunnen komen door stille onderhandelingen binnen de partij in de komende tien dagen. Zo niet, dan zullen een of meer rivaliserende kandidaten zeker een laatste wanhopige poging doen om Biden aan de kant te zetten tijdens de Democratische Conventie eind volgende maand. Als je beide pogingen mist, wordt het waarschijnlijk de wederkomst van Trump.

In de politiek is geen plaats voor medelijden. De inzet is te hoog.

Author

Gwynne Dyer is an independent journalist whose articles are published in 45 countries.

Gwynne Dyer