De Nationale Federatie van Vakbonden van Werknemers in Openbare en Sociale Functies (FNSTFPS) zei in een persconferentie dat de staking een maatregel was die was aangevraagd door de werknemers, die tot het uiterste zijn gedreven.
De stakingsaankondiging "bracht informatie naar buiten die niet werd gegeven, namelijk dat AIMA niet reageert, zoals de immigranten terecht zeggen, omdat het niet genoeg personeel heeft om te werken", zei Artur Sequeira, leider van de vakbond, en legde uit dat de werknemers 150 uur per jaar moeten werken (overuren), maar "ze doen veel meer en staan onder druk om dat te doen", worden slecht betaald en krijgen deze uren vele maanden nadat het werk is gedaan.
"Dit hele proces is er een van uitputting, van ontevredenheid, en de arbeiders moesten een signaal geven om een verandering te laten plaatsvinden", voegt Artur Sequeira toe.
De ontevredenheid is ook te wijten aan de "chaos" waarin AIMA zich volgens de vakbondsleiders bevindt, en het is niet eens bekend hoeveel werknemers het precies heeft.
In een document met 25 behoeften of beperkingen die door werknemers worden gevoeld, onthullen sommige klachten verwarring, zoals problemen met de communicatie over roosters of manieren om afwezigheid te rechtvaardigen, gebrek aan kennis over de samenstelling van het team, gebrek aan toezicht op werknemers of gebrek aan communicatie met het management.
Gebrek aan gespecialiseerd technisch personeel, slechte arbeidsomstandigheden, werknemers die plotseling en zonder training worden opgeroepen voor andere functies, zijn andere klachten, naast het feit dat werknemers meer dan 150 uur overwerken en niet worden betaald.
De FNSTFPS, die begin deze maand een ontmoeting had met de regering en verwacht in september een nieuwe bijeenkomst te houden, eist politieke oplossingen om de problemen op te lossen, dat AIMA een personeelskaart krijgt met functies die beantwoorden aan de werkelijke behoeften en dat er sociaal-culturele bemiddelaars worden aangesteld, zodat er een einde komt aan de protocollen met particuliere instellingen voor maatschappelijke solidariteit.
De bemiddelaars, waarschuwde de vakbondsleider, zijn niet verbonden aan de ambtenarij en kunnen bepaalde taken niet uitvoeren of geen toegang krijgen tot databases, zoals het maken van rapporten ter ondersteuning van de besluitvorming.
Bij AIMA "zijn er niet genoeg werknemers, er is geen management, er is geen regelgeving om het functioneren van AIMA te standaardiseren, er zijn veel personeelsproblemen in de verschillende sectoren en dit hele proces zorgt voor grote vermoeidheid onder de werknemers", vat Artur Sequeira samen.
En met betrekking tot de missiestructuur, die door de regering is aangekondigd om het probleem van de 400.000 lopende zaken op te lossen, betreurt de vakbondsleider dat het proces nog niet werkt, dat er nog steeds geen mensen worden aangenomen en zegt hij dat het verwijderen van werknemers van AIMA om ze in de structuur te plaatsen "het blootleggen van de ene kant om de andere te bedekken" is.
De problemen die nu gevoeld worden, zo pleitte hij, hadden al opgelost moeten zijn voordat AIMA begon te werken.