Degenen onder ons die oud genoeg zijn om deel te hebben genomen aan de immense tragedie van de Tweede Wereldoorlog hebben misschien de wil en de lichaamskracht om onze onverdeelde aandacht te geven aan de twee minuten stilte die op het elfde uur van de elfde dag van de elfde maand in acht moet worden genomen bij Cenotaphs, Tombs en Memorials.

De wapenstilstand die herdacht wordt, maakte een einde aan de verschrikkingen van een eerder conflict dat van 1914 tot 1918 in Europa woedde en veranderde de sociale, politieke en economische kaarten van meer dan twintig betrokken landen volledig.

Dappere woorden en resoluties voor vrede mochten niet baten. Twintig jaar later schreeuwden dictators, terroristen en hun geestverwanten "Havoc and let slip their wolves so that death and destruction became so in use mothers did but smile when they beheld their infants quartered by the hands of war" (Shakespeare: Julius Caesar).

In de Europese holocaust van 1939 tot 1945 kwamen minstens twintig miljoen zielen om en nog veel meer raakten geestelijk en lichamelijk verlamd; in het Oosten werd dit aantal overtroffen tijdens conflicten die zich van Japan tot Korea en Vietnam voortplantten.

Nu, in de 21e eeuw, worden deze dappere en hoopvolle woorden van vreedzame intentie nog steeds uitgesproken door degenen die vrezen dat de oorlogszucht van de Amerikaanse imperialisten regionale conflicten zal uitlokken en zal leiden tot een wereldwijde catastrofe van een grotere omvang dan WO1 en 2.In dit opzicht is het niet de traditionele oorlogsvoering die ons bestaan bedreigt, maar de nieuwe cyberpsychopathie van een digitaal tijdperk waarin een elitaire oligarchie geholpen door A.I. de mogelijkheid heeft om harten en geesten te verleiden door een propaganda van verkeerde informatie en valse gegevens te verspreiden.

Hoeveel mensen zullen 108 jaar na een historische bijna-calamiteit de twee minuten stilte in acht nemen?

Wie zal de moed hebben om de boosaardigheid aan te vechten die de verzamelende stormtroopers van het kwaad voortdrijft?

Laten we niet vergeten.

door Roberto Cavaleiro Tomar 08 november, 2024