Het nadeel van Musk is dat hij een politieke idioot is met de impulscontrole van een jongetje van tien. (Meisjes van tien zijn daar iets beter in, maar Elon is zeker een jongetje.) Dus de grote vraag is of hij het Starship/Super Heavy-systeem aan de praat krijgt voordat zijn willekeurige politieke enthousiasme hem failliet laat gaan.

Dat is de echte ruimterace, tussen Musk A en Musk B.

Het duurde ongeveer acht jaar vanaf de beursgang van Tesla in 2010 tot 5.000 voertuigen per week van Musks eerste productielijn in 2018.

De eerste meertrapsraket van Space X, de Falcon 9, bereikte een baan om de aarde in 2012. Laten we zeggen twee keer zo lang - 2028 - voor het technisch uitdagendere doel om volledig functionele Starships in serieproductie te nemen.

Dat is hoe lang Musk in leven en solvabel moet blijven om het Starship-project tot een punt te brengen waar het kan doorgaan in de handen van anderen, zelfs als hij failliet gaat als gevolg van een roekeloze financiële onderneming zoals 'X, voorheen bekend als 'Twitter'. Nog vijf jaar.

Zijn voortdurende aanwezigheid aan het hoofd van Space X is nodig omdat het ontwikkelingsproject dat hem zover heeft gebracht inhoudt dat hij al doende leert. Dat betekent veel mislukkingen in de vorm van spectaculaire explosies en 'snelle ongeplande demontages' tijdens het bereiken van het doel.

Vergeleken met de traditionele door de overheid gefinancierde raketten die door NASA en zijn Russische en Chinese rivalen worden gebouwd, is deze aanpak uiteindelijk sneller en goedkoper. Maar er is een zeer hoge geldverbranding tot het succes is bereikt, en dat vereist ofwel grenzeloos geld of grenzeloos vertrouwen van investeerders (eigenlijk hetzelfde) in de ontwikkelaar.

Musk is erin geslaagd om dat vertrouwen te creëren en te behouden en het geld blijft stromen, maar het is nog steeds een risicovolle manier van werken. Eén echt slechte crash met een groot verlies aan mensenlevens (onwaarschijnlijk maar altijd mogelijk) zou hem ten val kunnen brengen. Net als een faillissement elders in zijn imperium, waarschijnlijk bij Twitter. (Sorry, 'X')

Hoe zou dat kunnen gebeuren? Musk is de rijkste man ter wereld en de aankoopprijs van 44 miljard dollar voor Twitter was minder dan een kwart van zijn nettowaarde. Bovendien was het een 'leveraged buy-out', dus de $13 miljard aan bankleningen waar het om ging is verschuldigd door 'X', niet door hem persoonlijk.

Echter, veel invloedrijke mensen zouden Musk graag ten onder zien gaan (vrijwel iedereen met wie hij ooit heeft samengewerkt, volgens sommigen), en als het vertrouwen verdwijnt, gaat het heel snel. Kruisbesmetting is mogelijk.

Waarom zouden we ons druk maken? Omdat het belangrijk is om Starship/Super Heavy in meerdere exemplaren op de markt te krijgen. Het zal een revolutie teweegbrengen in alles wat met ruimtevluchten te maken heeft, omdat de kosten om iets in een baan om de aarde te krijgen zullen dalen van $60.000 per kilo (NASA's Space Launch System) naar $10 per kilo (Musk's Starship).

Als Musk te veel belooft en de werkelijke kosten tien keer zo hoog zijn, zou het nog steeds een duizendvoudige verlaging zijn van de kosten om een kilo van wat dan ook in een lage baan om de aarde te brengen.

Dus als je menselijke kolonisten naar Mars wilt sturen (de droom van Musk), is dit het voertuig dat ze daarheen zou kunnen brengen. Sneller en praktischer kun je immense zonnepanelen bouwen die non-stop zonlicht in de ruimte oogsten en dit naar de aarde stralen voor energie.

Je kunt beginnen met het delven van mineralen die zeldzaam zijn op aarde, maar overvloedig aanwezig kunnen zijn op de maan en verschillende asteroïden. Je kunt fabrieken in een baan om de aarde bouwen die de zwaartekracht van nul gebruiken voor verschillende chemische en farmaceutische processen. En er komt geen vervuiling bij kijken, want de gebruikte brandstof is gewoon methaan, dat schoon verbrandt met zuurstof en alleen water achterlaat.

Je kunt allerlei dingen doen die we voorheen niet eens serieus namen, want met 10 tot 100 dollar per kilo in een baan om de aarde wordt het allemaal betaalbaar, inclusief bijtanken in een baan om de aarde voor verder weg gelegen bestemmingen.

Wat maakt Musk daarvoor zo belangrijk?

Halverwege de jaren tachtig hadden we al deze technologie al kunnen hebben, maar de twee landen die toen ruimtevluchten financierden, de VS en de Sovjet-Unie, verloren hun interesse nadat de VS de race om de maan wonnen en de Koude Oorlog door ontspanning werd gedeëscaleerd.

Tot en met het moment dat ruimtevaart een wijdverspreide en commercieel levensvatbare business wordt, zou een verschuiving in de politieke wind het weer kunnen vertragen. Dat maakt Musk tot de onmisbare man van dit moment. Zonder hem zou het momentum gemakkelijk weer verloren kunnen gaan.

Author

Gwynne Dyer is an independent journalist whose articles are published in 45 countries.

Gwynne Dyer