"De Chinese president Xi Jinping heeft zijn derde termijn veiliggesteld en zijn oorlogsraad in oktober 2022 ingesteld," legde Minihan uit. "De presidentsverkiezingen van Taiwan zijn in 2024 en zullen Xi een reden bieden. De Amerikaanse presidentsverkiezingen zijn in 2024 en zullen Xi een afgeleid Amerika bieden. Xi's team, reden en gelegenheid zijn allemaal afgestemd op 2025."

Waarom China in 2025 zou aanvallen als dat allemaal in 2024 gebeurt, blijft een beetje onduidelijk - misschien zijn de Chinezen gewoon chronisch traag van begrip - maar het is altijd een vergissing om je te veel met dit soort onzin bezig te houden. Het wordt echter steeds moeilijker om het te vermijden.

Afgelopen oktober bijvoorbeeld zei admiraal Michael M. Gilday, de Chief of Naval Operations, dat de VS zich moeten voorbereiden op een gevecht met China in 2022 of 2023. (Nog maar elf maanden!)

Het jaar daarvoor voorspelde admiraal Phil Davidson, toen hoofd van het Amerikaanse Indo-Pacific Command, dat China tegen 2027 Taiwan zou binnenvallen. Een relatieve optimist dus - maar die periode staat in de handel nu bekend als "het Davidson-venster".

De denktankanalisten die in de tijdschriften over buitenlands beleid schrijven, produceren minstens twee artikelen per week over de komende oorlog met China. (Sommige van hen leveren ook bloedstollende oorlogsvoorspellingen aan de massamedia wanneer dat nodig is - en "als het bloedt, leidt het".

Dit voedt een fatalistisch geloof dat een oorlog tussen China en Amerika onvermijdelijk is, niet alleen in de Verenigde Staten, maar in mindere mate ook in China. Het is niet onvermijdelijk, hoewel het zeker mogelijk is.

Oorlog is mogelijk omdat de grootmachten hun potentiële militaire macht altijd aan elkaar afmeten. Dat hoeft geen verband te houden met een bepaalde dreiging of een bepaald belang: het Amerikaanse leger rechtvaardigt bijvoorbeeld zijn focus op China eenvoudigweg omdat het een "gelijkwaardige concurrent" of een "pacificatie-uitdaging" is.

Het is specifiek mogelijk tussen de Verenigde Staten en China omdat er een betwiste grens is, de klassieke aanleiding tot oorlog. De Verenigde Staten steunen de keuze van Taiwan om afgescheiden te blijven als de democratische wil van de grote meerderheid van de bevolking. China negeert dat en eist Taiwan op omdat het historisch gezien Chinees grondgebied is.

Dit is precies hoe de Russen zichzelf ervan hebben overtuigd dat zij een historisch recht hebben op Oekraïne, hoewel de grote meerderheid van de Oekraïners consequent stemt voor onafhankelijkheid. Bovendien handelden de Russen (of liever gezegd Vladimir Poetin) naar dat geloof en vielen ze Oekraïne binnen. Waarom zou China (of liever Xi Jinping) niet hetzelfde doen met Taiwan?

Eén reden zou kunnen zijn dat Xi minder misleid is dan de Russische leider. Een andere is dat hij al te veel op zijn bordje heeft: een enorme maar snel afnemende bevolking; een economie die in stagnatie is geraakt en waarschijnlijk niet meer zal opbloeien; het afschuwelijke voorbeeld van hoe de invasie van Oekraïne voor de Russen uitpakte.

Maar men zou natuurlijk kunnen aanvoeren dat Xi dringend behoefte heeft aan een manier om het publiek af te leiden van zijn groeiende ontevredenheid. Een snelle en relatief bloedeloze verovering van Taiwan die 'het moederland herenigt' zou hem jaren politiek krediet kunnen opleveren bij de steeds breekbaarder wordende bevolking. Hoe kun je je daartegen wapenen?

Niet door traditionele nucleaire afschrikking, die zich bezighoudt met bedreigingen die zo angstaanjagend zijn dat ze ongeloofwaardig zijn tot het moment waarop ze daadwerkelijk worden vervuld - op welk moment beide partijen een megadood tegemoet gaan. Minder gevaarlijk en overtuigender zou het soort beleid zijn dat de NAVO momenteel voert ten aanzien van Oekraïne.

Ervoor zorgen dat Taiwan over voldoende wapens en goed getrainde troepen beschikt om een eerste aanval vanuit zee en vanuit de lucht door China minstens enkele weken in te dammen. Het feit dat Taiwan een eiland is dat beschermd wordt door een aanzienlijke zeepassage maakt dit mogelijk.

Versterk de Amerikaanse vloot en luchtmacht in het westelijk deel van de Stille Oceaan zodat zij binnen het bereik van Taiwan kunnen opereren en bevoorradingsschepen door de onvermijdelijke Chinese blokkade kunnen loodsen. Maar laat geen enkele Amerikaanse of geallieerde soldaat voet zetten op Taiwan of een direct gevecht aangaan met de Chinezen.

Verbeter geleidelijk de kwaliteit van de wapens die u Taiwan geeft, zodat China's posities steeds onzekerder worden. Wacht. Bid als u wilt.

We weten niet of dat uiteindelijk zal werken in Oekraïne, laat staan in Taiwan. Maar als de Taiwanezen hun troepen snel genoeg kunnen herbewapenen en omscholen, maken ze een goede kans om een aanval in te dammen en uiteindelijk af te slaan - of, nog beter, af te schrikken.

Betere opties zijn er niet.

Author

Gwynne Dyer is an independent journalist whose articles are published in 45 countries.

Gwynne Dyer