Er werd deze week een soort keerpunt bereikt in Duitsland, waar het publiek werd opgeschrikt door een mesaanval in de westelijke stad Solingen tijdens de viering van de 650e verjaardag van de stad. Drie mensen werden gedood en acht gewond, naar verluidt door een eenzame messenmaker uit Syrië die als vluchteling asiel had aangevraagd in Duitsland.

Er is geen officieel bericht over de motieven van de moordenaar, maar het feit dat hij tijdens de hele aanval 'Allahu Akbar' riep was een nuttige aanwijzing. Zoals te verwachten riep Friedrich Merz, de leider van de oppositionele Christendemocraten (CDU), op om een einde te maken aan het "naïeve" immigratiebeleid van Duitsland.

In Saksen worden momenteel deelstaatverkiezingen gehouden en Merz maakte van de gelegenheid gebruik om kanselier Olaf Scholz een lijst met eisen voor te leggen, waaronder een volledig en onmiddellijk verbod om asielzoekers uit Syrië en Afghanistan Duitsland binnen te laten. Dit is een primeur: specifieke nationaliteiten uitsluiten.

Merz zei niet echt "Het internationaal recht kan de pot op! Dit is ernstig!", maar dat was de algemene teneur van zijn opmerkingen. Scholz beloofde onder druk om asielzoekers van wie de aanvraag is afgewezen (ongeveer de helft) sneller uit te zetten. Het zal waarschijnlijk niet genoeg zijn en zijn coalitie zal waarschijnlijk de federale verkiezingen volgend jaar verliezen.

Op dezelfde dag, aan de andere kant van de Atlantische Oceaan, had de Democratische presidentskandidaat Kamala Harris vrede met de hardere houding van de bevolking tegenover immigratie in de Verenigde Staten. In 2017 hekelde ze Donald Trumps geliefde 'Muur' langs de grens met Mexico als "een stomme geldverspilling". Nu tonen haar tv-advertenties beelden van dezelfde muur.

Het is nog steeds een stomme geldverspilling, maar het is het beeld dat telt en ze moet bereidwillig zijn. Bovendien is de wrede waarheid dat het heel goed mogelijk is om grenzen te sluiten voor ongewenste mensen. Hekken en muren werken niet, maar het doden van slechts een paar would-be illegale immigranten zal op een paar na de rest afschrikken om dezelfde route te nemen.

Migranten worden nog niet gedood in Duitsland of de Verenigde Staten, hoewel het in het Middellandse Zeegebied wel erg dichtbij komt. Vooral de Italiaanse en Griekse autoriteiten doen niet altijd hun best om mensen te redden van wie de wankele, overbeladen bootjes in de problemen komen tijdens hun oversteek van Noord-Afrika naar Europa. (1.341 doden tot nu toe dit jaar.)

Het is slechts een voorproefje van wat komen gaat, en dan nog een enigszins misleidend voorproefje. Waarschijnlijk is ongeveer de helft van de huidige migrantenstromen die de Europese grenzen oversteken echte vluchtelingen van oorlog, hongersnood of politieke of religieuze vervolging. De rest zijn zogenaamde 'economische migranten', die hun levensstandaard willen verhogen en/of geld willen verdienen om naar huis te sturen.

Slechts een kleine minderheid van degenen die nu komen zijn 'klimaatvluchtelingen': mensen van wie de boerderijen zijn opgedroogd en weggewaaid, of nu permanent onder water staan, of slachtoffers zijn van een half dozijn andere manieren waarop klimaatverandering je levensonderhoud kan vernietigen. Maar dit is de categorie migranten waarvan het aantal zeker zal groeien en groeien.

Het miniscule aantal migranten dat alleen maar ongelovigen wil vermoorden zal ook blijven komen en de angst en haat die ze verspreiden zal het debat in alle Europese bestemmingslanden verruwen.

De reactie zal misschien iets minder wreed zijn in de Verenigde Staten, waar de belangrijkste bronlanden voor de migratie in Latijns-Amerika en het Caribisch gebied niet dit fanatieke element bevatten, maar het zal ook niet mooi zijn langs de zuidgrens van Amerika.

Degenen die betaald worden om over zulke dingen na te denken, zijn al lange tijd diep pessimistisch over hoe we met deze vluchtelingengolven zullen omgaan. Dit komt uit een interview uit 2008 met Leon Fuerth, een voormalig nationaal veiligheidsadviseur in de regering Clinton:

"Regeringen met middelen zullen gedwongen worden om zich bezig te houden met lange, nachtmerrieachtige episodes van triage, waarbij ze moeten beslissen wat en wie gered kan worden van een overspoeling door een ongeordende omgeving. De keuzes zullen vooral gemaakt moeten worden onder de armsten, niet alleen in het buitenland maar ook thuis.

"Op steeds extremere niveaus zullen de beslissingen steeds harder aankomen: moreel pijnlijk voor degenen die ze moeten maken en uitvoeren - maar uiteindelijk moreel dodelijk."

Zelfs de rijke landen zullen het erg moeilijk krijgen als de gemiddelde temperatuur op aarde +2°C bedraagt. Hoeveel zorg zal er dan nog worden getoond voor de noden van wanhopige buitenlanders die op de poorten staan te hameren, wanneer zulke omstandigheden zelfs binnen de poorten heersen. De poorten zullen stevig gesloten blijven en degenen die erbuiten zijn zullen sterven.

Author

Gwynne Dyer is an independent journalist whose articles are published in 45 countries.

Gwynne Dyer