Veel dieren produceren geluid om met elkaar te communiceren, en vleermuizen zijn daarop geen uitzondering.

Zij kunnen een frequentiebereik produceren, ook bekend als het stembereik, dat veel groter is dan dat van gewervelde dieren, waaronder de mens. Hoewel onderzoekers de betekenis van al hun geluiden en liedjes nog niet kennen, leren ze steeds meer over hoe al deze geluiden worden gemaakt.

Volgens een nieuwe studie van Daubenton's vleermuizen gebruiken zij voor sommige geluiden dezelfde techniek als menselijke death metal zangers en keelzangers van het Tuva volk in Siberië en Mongolië.


Onderzoekers van de Universiteit van Zuid-Denemarken, onder leiding van professor Coen Elemans, vakgroep biologie, hebben voor het eerst gefilmd wat er in de stemdoos (het strottenhoofd) van een vleermuis gebeurt wanneer deze geluid produceert. Professor Elemans, zei: "We hebben voor het eerst vastgesteld welke fysieke structuren in het strottenhoofd oscilleren om hun verschillende vocalisaties te maken. "Vleermuizen kunnen bijvoorbeeld laagfrequente geluiden maken met behulp van hun zogenaamde 'valse stemplooien' - zoals menselijke death metal zangers doen."

Samen beslaat het normale stembereik van een vleermuis 7 octaven, meldt het onderzoeksteam.


"Opmerkelijk bereik"

Prof. Elemans voegde eraan toe: "Dat is opmerkelijk. De meeste zoogdieren hebben een bereik van 3-4, en mensen ongeveer 3. "Sommige menselijke zangers hebben een bereik van 4-5, maar dat zijn er maar heel weinig. Bekende voorbeelden zijn Mariah Carey, Axl Rose en Prince. "Het blijkt dat vleermuizen dit bereik overtreffen door andere structuren in hun strottenhoofd te gebruiken."

Valse stemplooien worden zo genoemd omdat ze lijken op stemplooien - weefsels die zich in het strottenhoofd bevinden - maar ze worden niet gebruikt bij normale menselijke spraak en zang. Alleen death metal grommers en keelzangers uit enkele culturen over de hele wereld gebruiken hun valse stemplooien zoals de vleermuizen. Mensen bewegen de stemplooien naar beneden zodat ze samen met de stemplooien oscilleren.

De onderzoekers zeggen dat grommende geluiden vaak worden geproduceerd wanneer vleermuizen in of uit een dicht opeengepakte slaapplaats vliegen. Ze weten niet zeker wat een grommende vleermuis wil communiceren. "Sommige lijken agressief, sommige kunnen een uiting van ergernis zijn, en sommige kunnen een heel andere functie hebben. "We weten het nog niet", zei bioloog en co-auteur van de studie Lasse Jakobsen van de Universiteit van Zuid-Denemarken.

Vleermuizen jagen op insecten in volledige duisternis met behulp van echolocatie, en zenden zeer korte, zeer hoog frequente oproepen uit. Zij luisteren naar echo's die worden weerkaatst door voorwerpen in de omgeving om insecten te vinden en te vangen. De onderzoekers zeggen dat hun bevindingen voor het eerst aantonen hoe vleermuizen in staat zijn hoogfrequente echolocatie-roepen te maken.

Zij doen dat door zeer dunne stemvliezen in trilling te brengen - structuren die de mens ook ooit had, maar die in onze evolutie verloren zijn gegaan.


De bevindingen zijn gepubliceerd in het tijdschrift PLOS Biology.