Europese otters worden momenteel geacht het goed te doen in Portugal, en bij een onderzoek in Midden-Portugal in augustus 1980 werden in 70 procent van de 90 bezochte stations sporen van otters gevonden, in grote rivieren en hun zijrivieren, in kleine stromen die poelen verbinden en bij foetale poelen in halfdroge rivierbeddingen.

Ze worden als soort in de Algarve vaak over het hoofd gezien vanwege hun schuwe aard en voornamelijk nachtelijke gewoonten. De Euraziatische otter (Lutra lutra) is de enige soort die in Europa voorkomt en zijn populatie is sterk uitgedund en in sommige westerse landen zelfs uitgestorven.

De Euraziatische otter is ook bekend als de Europese otter, de gewone otter of de otter van de Oude Wereld, en is een semiaquatisch zoogdier dat als bijna bedreigd is opgenomen in de lijst van bedreigde diersoorten (Endangered Species Act) en in de lijst van beschermde zeezoogdieren (Marine Mammal Protection Act).


Spraints (uitwerpselen) zijn het beste bewijs van hun aanwezigheid, die ze achterlaten op strategische en prominente plaatsen - zoals verhoogde rotsen - die hun territorium en voederplaatsen markeren. Visgraten en schelpen van rivierkreeften kunnen in de uitwerpselen zichtbaar zijn als verder bewijs van hun aanwezigheid.


De Europese otter is een middelgrote carnivoor uit de familie van de Mustelidae, of wezels, samen met de boommarter, de das en de hermelijn. Rivierotters zijn tot 90 cm lang, met een lange staart van 35-45 cm.


Rivierotters en zeeotters lijken op elkaar, maar hoewel beide soorten graag zwemmen, is hun zwemgedrag heel verschillend - een rivierotter ligt langs de oevers en zwemt met zijn buik naar beneden, waarbij hij het grootste deel van zijn lichaam onder water houdt, terwijl zeeotters alleen in zout water voorkomen en zelden aan land gaan, vaak drijven op hun rug, zelfs terwijl ze eten, en bekend is dat ze tijdens hun slaap de hand van anderen vasthouden om te voorkomen dat ze uit elkaar drijven.



Ook hun zwemmechanismen zijn verschillend: rivierotters hebben vier korte poten met zwemvliezen en klauwen, waarmee ze tot 12 km onder water kunnen zwemmen, terwijl zeeotters hun twee achterpoten met zwemvliezen en hun staart gebruiken om zich door het water voort te bewegen. Rivierotters kunnen duiken tot een diepte van ongeveer 18 meter, terwijl zeeotters gemiddeld 61 meter kunnen duiken. Hoe lang kan een Europese otter zijn adem inhouden? Gemiddeld 4 minuten - zeeotters verrassend slechts 5 minuten als je bedenkt hoeveel dieper ze gaan, en beide kunnen hun oren en neusgaten sluiten terwijl ze onder water zijn.


Otters worden vaak gerekend tot de tien intelligentste wezens op aarde en behoren tot het selecte groepje dieren dat werktuigen gebruikt, samen met apen, apen en bevers. Ze zijn niet alleen zeer intelligent, maar lijken zich ook bewust van hun intelligentie. Rivierotters maken zes geluiden, gekenmerkt als tsjirpen, piepen, grinniken, hahs, grommen en schreeuwen, terwijl zeeotters negen vocalisaties hebben - noodkreten en tevreden kreten, janken, fluiten, grommen en snauwen - die allemaal worden gebruikt in verschillende sociale interacties.


De vacht van de Europese otter is kort en dicht, met ongeveer 57.800 haren/cm2, die lucht vasthouden met als enig doel het lichaam te isoleren. Ze hebben ook extra gevoelige snorharen die ze gebruiken om de beweging van hun prooi in het water te detecteren, zelfs als het donker en troebel is.


Vrouwelijke otters zijn kleiner dan mannetjes en paren niet voor het leven. Vrouwtjes brengen tot 4 jongen per keer groot en houden die veilig aan hun zijde blijven en in holen die ze op rivieroevers bouwen, de zogenaamde "holten". Pasgeboren jongen hebben constante aandacht nodig en blijven zes maanden bij hun moeder tot ze overlevingsvaardigheden hebben ontwikkeld. De jongen zijn uitstekende en lenige zwemmers en liggen met 10 weken in het water, met een vacht die zo dicht is dat ze niet onder water kunnen duiken totdat ze een volwassen vacht krijgen!


Ze hebben schone rivieren nodig, met een overvloed aan voedsel, en vegetatie waarin ze zich kunnen verbergen. Hoewel waterdieren hun meest voorkomende prooi zijn, eten ze bijna alles wat ze kunnen vangen en overmeesteren, maar het precieze dieet van een otter hangt af van zijn soort en habitat - en ze wassen zich amusant na elke maaltijd.


Zijn ze ergens bang voor? Ja, blijkbaar honden, vooral grote, en zullen ze die als roofdieren beschouwen.

Author

Marilyn writes regularly for The Portugal News, and has lived in the Algarve for some years. A dog-lover, she has lived in Ireland, UK, Bermuda and the Isle of Man. 

Marilyn Sheridan