Ik heb het zo moeilijk met het oppikken van deze taal. Zelfstandige naamwoorden? Geen probleem, maar de grammatica, werkwoorden en genderkwesties verslaan me volledig. Ik houd mezelf voor dat ik een van die mensen ben die problemen hebben met het geheugen en het onthouden, wat naar verluidt een grotere uitdaging is voor volwassenen vanwege veranderingen in de geheugencapaciteit. (Ik zei altijd dat het iets was dat met ouderdom te maken had - er is daarboven geen ruimte voor nieuwe dingen). Gebrek aan onderdompeling is een andere reden, in tegenstelling tot kinderen die vaak worden ondergedompeld in een nieuwe taalomgeving, kunnen volwassenen beperkte blootstelling hebben aan de taal die ze leren.

Ben ik te oud?

Ik heb hier verschillende keren over nagedacht - ben ik gewoon te oud? Ik heb lessen gehad - vertel me alsjeblieft niet dat ik te lui ben om te proberen te leren, en ik weet dat als ik ergens anders zou wonen dan in de Algarve, waar Engels en andere talen veel worden gesproken, ik nog meer moeite zou hebben met het dagelijks leven.

Ik heb Engels als moedertaal en heb op school niets anders geleerd. Mijn man leerde Iers (hij is Iers, maar zijn ouders spraken het niet) en kreeg in hemelsnaam Latijn, en geen van beide is nuttig geweest. Toegegeven, in bepaalde delen van Ierland spreken ze niets anders dan Iers, en leerlingen worden soms naar deze plaatsen gestuurd om zich tijdens de vakantie 'helemaal onder te dompelen' in de taal. Dit staat bekend als 'naar de Gaeltacht gaan', en kinderen mompelen onder hun adem over het feit dat ze daarheen gestuurd worden alsof het de poort naar de hel is. De Gaeltacht-regio's zijn uniek in hun Ierse context en het is belangrijk dat dit unieke karakter behouden blijft in de wereld van vandaag, anders gaat alle kennis erover verloren. Er wordt gezegd dat het een geweldige ervaring is voor studenten en een tijd om alles over het Iers te leren.

Portugees spreken als buitenlander

De Portugese grammatica is moeilijk, sommige klanken zijn me vreemd en zelfs de manier waarop je je mond gebruikt om de klanken te zeggen is anders. Ik heb het geprobeerd - oh ja, ik heb het geprobeerd, maar ik krijg ofwel antwoord terug in een stortvloed van Portugees dat ik mentaal niet kan vertalen op die snelheid - ik pik er misschien een woord of twee uit, of ik krijg antwoord in het Engels, omdat de ontvanger erkent dat mijn Portugese poging onzin is, maar begrijpelijk genoeg was voor hen om te proberen hun eigen kennis van het Engels te verbeteren als antwoord.

Credits: Unsplash; Auteur: @element5digital;

Ik ben stikjaloers als ik een peuter tegenkom die niet alleen Portugees verstaat, maar het ook spreekt. Ja, ik ben me ervan bewust dat hun ouders hun rolmodel zijn en een grote rol spelen in de ontwikkeling van een kind, en jonge kinderen die 'ondergedompeld' worden in een nieuwe taal hebben over het algemeen niet zo'n last van de zelfvernietigende angst om een taal te leren als volwassenen.

Op een keer stonden we in de supermarkt al in de rij toen ik me herinnerde dat we eieren nodig hadden, maar ik had geen idee waar die lagen. Ik haastte me langs de bewaker, vroeg haastig: 'onde estão os ovos' (waar zijn de eieren) maar het kwam eruit als 'onde estão os avôs' (waar zijn de grootvaders). Oh, zo'n klein uitspraakfoutje! - En uiteindelijk betekende het dat er die avond geen omelet was voor het avondeten.

Excuses

Ik ben niet op zoek naar excuses, maar het leren van een nieuwe taal kan om verschillende redenen uitdagend zijn, en één daarvan is cognitieve belasting (of in mijn geval zou dit cognitieve overbelastingmoeten zijn). Een nieuwe taal leren houdt in dat je nieuwe woordenschat, grammaticaregels en uitspraak moet leren. Dit kan de hersenen overweldigen, vooral als de taal enorm verschilt van de eigen moedertaal.

Vergeef alsjeblieft degenen die het moeilijk hebben, zoals ik. We houden van dit land, anders zouden we hier niet zijn. We hoeven ons niet te verontschuldigen voor gebroken Portugees, want we proberen te communiceren in een taal die we niet kennen en we doen ons best om ons zo goed mogelijk uit te drukken. Lach ons niet uit, we hebben het soms mis, maar we proberen ons te concentreren op de boodschap die we proberen over te brengen. Obrigada.

Author

Marilyn writes regularly for The Portugal News, and has lived in the Algarve for some years. A dog-lover, she has lived in Ireland, UK, Bermuda and the Isle of Man. 

Marilyn Sheridan