Margarida Castro Martins begon met te zeggen dat "er op grote schaal contactstoringen waren [aangezien] we alle communicatienetwerken waren kwijtgeraakt".

Daarom moest deze autoriteit "een noodplan in werking stellen", met behulp van "satellietinternet en SIRESP".

"Er was een wereldwijde storing en we moesten reageren", zei de ambtenaar, die erkende dat "het moeilijk was om contact te leggen omdat alle vormen van contact uitvielen". Desondanks, benadrukte ze, was het mogelijk om "de operationaliteit van de noodcentrales in Lissabon te garanderen".

Margarida Castro Martins wees erop dat het nu nodig is om verbeterpunten te analyseren, zoals de mogelijkheid om "redundante communicatienetwerken te creëren" en interne netwerken te versterken.

Wat advies voor soortgelijke situaties betreft, stelde ze dat "iedereen thuis een noodpakket zou moeten hebben waarmee we in dit soort situaties kunnen overleven".

"Een zaklamp, fluitje, voedsel, water en alles wat essentieel is voor onze overleving" waren enkele van de items die ze iedereen aanraadde, en ze voegde eraan toe hoe belangrijk het is om een radio op batterijen te hebben.